Κείμενα στη πρωτότυπη μορφή τους.

Αγ. Ιωάννου Χρυσοστόμου: Ομιλία ῥηθεῖσα ἐν Κωνσταντινουπόλει πρὸς Ἀνομοίους περὶ ἀκαταλήπτου, καὶ ὅτι σύμφωνος ἡ Νέα τῇ Παλαιᾷ, καὶ πρὸς τοὺς ἀπολιμπανομένους τῶν θείων συνάξεων. Λόγος ἑνδέκατος.

View this document on Scribd

Το κείμενο μπορείτε να το κατεβάσετε και από το 4shared κάνοντας κλικ εδώ

19/03/2013 Posted by Φώτης | Κείμενα στη πρωτότυπη μορφή τους. | παλαια, χρυσοστομοσ, αγιοσ, αντιαιρετικα, ανομοιοι, διαθηκη, εργα, ιωαννησ, καινη | Σχολιάστε

Τα υλικά «αγαθά» και οι πλούσιοι, κατά τον άγιο Ιωάννη το Χρυσόστομο

Ἀπὸ τὴν ΙΒ΄ ὁμιλία στὴν Α΄ πρὸς Τιμόθεον ἐπιστολή)

(Ε.Π.Μ. 62, 561-2).

Ἂν δηλαδὴ τὰ βιοτικὰ πράγματα, τὰὁποῖα καὶ πρόσκαιρα εἶναι καὶ φθαρτά, δὲν ἀποκτῶνται ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους χωρὶς κόπους καὶἱδρῶτες, πολὺ περισσότερο τὰ πνευματικά.
Ἀλλὰ τί, θ’ ἀντείπει κανείς, δὲ βλέπεις τοὺς πιασμένους οἰκονομικά, αὐτοὺς ποὺ μὲ λίγους κόπους ἀπέκτησαν πολλὰἀγαθά; Ποιὰἀγαθά; Χρήματα καὶ σπίτια καὶ στρέμματα γῆς τόσα καὶ τόσα καὶ κοπάδια ἀπὸ δούλους κι ἀσήμι καὶ χρυσάφι σὲ μεγάλες ποσότητες; Αὐτὰἀποκαλεῖς ἀγαθὰ καὶ δὲ σκεπάζεις τὸ πρόσωπό σου ἀπὸ ντροπὴ καὶ δὲ ζητᾶς ν’ ἀνοίξει ἡ γῆ νὰ σὲκαταπιεῖ, πού, ἐνῶ σὰν ἄνθρωπος ἔχεις προσταχθεῖ νὰ φιλοσοφεῖς γιὰ τὸν οὐρανό, ἀπο θαυμάζεις μ’ ἀνοιχτὸ τὸ στόμα γήινα πράγματα κι ἀποκαλεῖς ἀγαθὰ αὐτὰ ποὺ εἶναι τελείως ἀνάξια λόγου; Ἂν αὐτὰ εἶναι ἀγαθά, τότε θὰ πρέπει ὁπωσδήποτε ν’ ἀποκαλοῦμε καὶ τοὺς κατόχους τους ἀγαθούς. Γιατί κάποιος ποὺἔχει κάτι τὸἀγαθό, μπορεῖ νὰ μὴν εἶναι καὶὁἴδιος ἀγαθός; Τί λοιπόν, εἰπέ μου; Ὅταν οἱ κάτοχοί τους πλεονεκτοῦν κι ἁρπάζουν, θὰ τοὺς ἀποκαλέσουμε ἀγαθούς; Ἂν δηλ. εἶναι ἀγαθὸ πράγμα ὁ πλοῦτος, ὅσο μεγαλώνει, τόσο περισσότερο θὰ κάμει νὰ νομίζεται ἀγαθὸς ὁ κάτοχός του. Δεδομένου ὅμως ὅτι μὲ τὴν πλεονεξία συγκεντρώνεται, δὲν καταλήγουμε στὸ συμπέρασμα ὅτι εἶναι ἀγαθὸς ὁ πλεονέκτης; Ἂν δὲὁ πλοῦτος εἶναι ἀγαθός, εἶναι δὲ γνωστὸὅτι μὲ τὴν πλεονεξία αὐξάνει, ὅσο πλεονεκτεῖὁ κάτοχός του, τόσο περισσότερο ἀγαθὸς θὰ εἶναι. Εἶδες τὴν ἀντίφαση (στὴν ὁποία ὁδηγεῖἡἄποψη ὅτι ὁ πλοῦτος εἶναι κάτι τὸἀγαθό); Ἀλλ’ ἂν δὲν πλεονεκτεῖ, θ’ ἀντείπει κανείς. Καὶ πῶς εἶναι δυνατὸ νὰ συμβεῖ αὐτό; Ἐρωτῶ, γιατὶ εἶναι ὀλέθριο τὸ πάθος τῆς πλουτομανίας καὶ δὲν εἶναι, δὲν εἶναι μὲ κανένα τρόπο δυνατὸ νὰ πλουτεῖ κανεὶς χωρὶς ν’ ἀδικεῖ. Τοῦτο καὶὁ Χριστὸς τὸἐπιβεβαίωσε λέγοντας: «Ποιήσατε ὑμῖν φίλους ἐκ τοῦ μαμωνᾶ τῆς ἀδικίας». Τί λοιπόν, θ’ ἀντείπει κανείς, μ’ ἄδικα μέσα θὰἔχει πλουτίσει ἂν κληρονομήσει τὸν πλοῦτο ἀπὸ τὸν πατέρα του; Τὰ προϊόντα τῆς ἀδικίας κληρονόμησε. Γιατὶ δὲν ἦταν βέβαια πλούσιος ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦἈδὰμ ὁ πρόγονός του, ἀλλὰ φυσικὸ εἶναι νὰὑποθέσουμε ὅτι πολλοὶὑπῆρξαν πρὶν ἀπ’ αὐτόν, κάποιος δὲἀπὸ τοὺς πολλοὺς ἅρπαξε τὰἀγαθὰ τῶν ἄλλων καὶ τὰ καρπώθηκε…».

Πρωτότυπο κείμενο
«… Εἰ γὰρ τὰ βιωτικὰ πράγματα καὶ ἐπίκηρα καὶ φθαρτὰ πόνων χωρὶς καὶ ἱδρώτων οὐδέποτε παραγίνεται τοῖς ἀνθρώποις, πολλῷ μᾶλλον τὰ πνευματικά. Τί δέ, φησί, τοὺς ἐπιτυγχάνοντας οὐχ ὁρᾷς, τοὺς δι’ ὀλίγων πόνων μεγάλα κτησαμένους ἀγαθά; Ποῖα ἀγαθά; χρήματα, καὶ οἰκίας, καὶ πλέθρα γῆς τόσα καὶ τόσα, καὶ ἀνδραπόδων ἀγέλας, καὶ σταθμὸν ἀργυρίου καὶ χρυσίου; ταῦτα λέγεις ἀγαθά, καὶ οὐκ ἐγκαλύπτῃ οὐδὲ καταδύῃ, ἄνθρωπος περὶ οὐρανοῦ φιλοσοφεῖν προστεταγμένος, καὶ πρὸς τὰ τῆς γῆς κεχηνὼς πράγματα, καὶ ἀγαθὰ καλῶν ἃ μηδενός ἐστιν ἄξια λόγου; Εἰ ταῦτα ἀγαθά, πάντως καὶ τοὺς κεκτημένους αὐτὰ ἀγαθοὺς δεῖ καλεῖν· ὁ γὰρ ἀγαθόν τι ἔχων, πῶς οὐκ ἀγαθός; Τί οὖν, εἰπέ μοι; ὅταν οἱ κεκτημένοι αὐτὰ πλεονεκτῶσιν, ἁρπάζωσιν, ἀγαθοὺς αὐτοὺς καλέσομεν; Εἰ γὰρ ἀγαθὸν ὁ πλοῦτος, ἀπὸ δὲ πλεονεξίας συνάγεται, ὅσῳ ἂν αὔξηται, τοσούτῳ μᾶλλον τὸν ἔχοντα ἀγαθὸν ποιήσει νομίζεσθαι. Ἄρα οὖν ἀγαθὸς ὁ πλεονεκτῶν; Εἰ δὲὁ πλοῦτος ἀγαθός, ὑπὸ δὲ πλεονεξίας αὔξεται, ὅσω ἂν πλεονεκτῇ, ἀγαθώτερος ἔσται. Εἶδες τὴν ἐναντίωσιν; Ἀλλὰ ἂν μὴ πλεονεκτῇ, φησί. Καὶ πῶς ἔνι γενέσθαι; ὀλέθριον γὰρ τὸ πάθος, καὶ οὐκ ἔστιν, οὐκ ἔστι μὴἀδικοῦντα πλουτεῖν. Τοῦτο καὶὁ Χριστὸς ἀπεφήνατο λέγων, Ποιήσατε ὑμῖν φίλους ἐκ τοῦ μαμωνᾶ τῆς ἀδικίας. Τί οὖν, φησιν, ἂν παρὰ πατρὸς δέξηται τὸν κλῆρον; Τὰ ἐξ ἀδικίας συλλεγέντα ἐδέξατο. Οὐ γὰρ δὴἀπὸ τοῦ
Ἀδὰμ ὁ πρόγονος ἐκείνου πλούσιος ἦν, ἀλλὰ πολλοὺς ἑτέρους εἰκὸς πρὸ ἐκείνου γεγενῆσθαι, εἶτα ἐν τοῖς πολλοῖς εὑρεθῆναί τινα ἀδίκως τὰ τῶν ἄλλων εἰληφότα καὶ καρπούμενον…»

Πηγή: http://www.xristianiki.gr/blog/elektronike-ekdose/apo-tous-pateres-tes-ekklesias/

23/07/2012 Posted by Φώτης | Εθνικά θέματα, Κείμενα στα νεοελληνικά., Κείμενα στη πρωτότυπη μορφή τους. | πενια, πλουτοσ, υλικα, χρυσοστομοσ, χρηματα, χριστιανοσ, αγαθα, αγιοσ, ιωαννησ | Σχολιάστε

ΑΓ. ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΡΥΣΟΣΟΜΟΥ: ΣΥΓΚΡΙΣΙΣ ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΔΥΝΑΣΤΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΛΟΥΤΟΥ ΚΑΙ ΥΠΕΡΟΧΗΣ, ΠΡΟΣ ΜΟΝΑΧΟΝ ΣΥΖΩΝΤΑ ΤΗ ΑΛΗΘΕΣΤΑΤΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ

Ὁρῶν ἐγὼ τοὺς πολλοὺς τῶν ἀνθρώπων τὰ δοκοῦντα εἶναι καλὰ μᾶλλον
ἀγαπῶντάς τε καὶ θαυμάζοντας, ἢ τὰ φύσει χρηστὰ καὶ ὡς ἀληθῶς ἀγαθὰ, ἀναγκαῖον
εἶναι νομίζω περὶ ἑκατέρων βραχεῖς ποιήσασθαι τοὺς λόγους, καὶ παραθεῖναι νῦν
ἀλλήλοις τά τε κατεῤῥᾳθυμημένα παρὰ πολλοῖς, τά τε πολλῆς τυγχάνοντα σπουδῆς,
ἵνα μαθόντες τὸ διάφορον ἑκατέρων, τὰ μὲν ὡς ἄξια σπουδῆς καὶ σωτηρίας περὶ
πολλοῦ ποιησώμεθα, τῶν δὲ καταφρονεῖν παιδευθῶμεν ὡς οὐδενὸς ἀξίων. Οὐκοῦν
ἀγαπᾶται μὲν πλοῦτος καὶ δυναστεία καὶ ἀρχὴ καὶ δόξα, καὶ μακαρίζουσιν οἱ πολλοὶ
τοὺς τῶν ἐθνῶν ἄρχοντας, φερομένους ἐπὶ λαμπρῶν ὀχημάτων, καὶ κηρύκων βοῆς
ἀπολαύοντας καὶ δορυφορίας πολλῆς, καταπεφρόνηται δὲ τῶν φιλοσοφούντων ὁ
βίος, καὶ τῶν τὴν μονήρη δίαιταν ᾑρημένων· κἀκεῖνοι μὲν φανέντες, πρὸς ἑαυτοὺς
ἐπιστρέφουσι τὸν δῆμον, οὗτοι δὲ φανέντες οὐδενὸς ὀφθαλμοὺς, ἢ κομιδῇ γε
ὀλίγων, πρὸς ἑαυτοὺς ἕλκουσι.

Για εμφάνιση σε πλήρη οθόνη, κάντε κλικ εδώ +

View this document on Scribd

Αν δεν έχετε λογαριασμό στο Scribd και θέλετε να το κατεβάσετε κάντε κλικ εδώ: +

21/04/2012 Posted by Φώτης | Κείμενα στη πρωτότυπη μορφή τους., Περί Μοναχισμού | πλουσιοσ, πλούτος, Χρυσόστομος, άσκηση, αγιοσ, βασιλιασ, δόξα, ιωανησ, μοναχός | Σχολιάστε

ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΕΙΣ ΤΟΝ ΙΩΒ. ΑΓ. ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

αξιον πρωτον επιζητησαι, πότε ουτος ο ανὴρ γέγονεν. τινὲς μὲν ουν αυτόν φασι πρὸ του Μωσέως ειναι καὶ πέμπτον απὸ Αβραάμ, τινὲς δὲ εν τω νόμω. αλλὰ μηδέπω αποφαινώμεθα, εως αν ἀπ’ αυτης της ιστορίας μάθωμεν, ειτε εν τούτῳ ειτε εν εκείνω τω χρόνῳ ην. ουδὲ γὰρ ουδὲ τουτο μικρὸν ημιν συντελει πρὸς τὸ γνωναι του ανδρὸς τὴν αρετήν· οὐ γάρ εστιν ισον απολαύσαντα των Μωσαϊκων τοιοῦτον ειναι, ουτως ενάρετον καὶ θαυμαστόν, καὶ πρὸ ταύτης της παραινέσεως τοσαύτην επιδείκνυσθαι τὴν ισχύν. οτι μὲν γὰρ μέγας ην ο ανήρ, καὶ αυτὰ τὰ πράγματα δηλοι…