Ο Άγιος Ιωάννης ο Βατάτζης και η Μαγνησία της Μικράς Ασίας. Γιώργου Παπαθανασόπουλου

Το Διδυμότειχο και η Μαγνησία της Μικράς Ασίας, η επονομαζόμενη \»προς Σιπύλω όρει\», συνδέονται με ένα ζωντανό θαύμα, το θαύμα του Ελληνισμού. Οι Έλληνες και των δύο πόλεων υπό δουλεία για πολλούς αιώνες και υπό δυσχερέστατες συνθήκες βάρβαρης καταπίεσης, κατατρεγμού και βασάνων πολλών, όχι μόνον επιβίωσαν, όχι μόνο διατήρησαν την ελληνορθόδοξη ταυτότητά τους, αλλά πέτυχαν να αναπτυχθούν και να κατακτήσουν περίοπτη θέση στις κοινωνίες που ζούσαν.

μέσω Ἀναβάσεις: Ο Άγιος Ιωάννης ο Βατάτζης και η Μαγνησία της Μικράς Ασίας. Γιώργου Παπαθανασόπουλου.

Γιώργος Ν. Παπαθανασόπουλος. Οι πρώτες ημέρες του Ιησουίτη Πάπα

 Οι πρώτες ημέρες του Ιησουίτη Πάπα 

Γιώργος Ν. Παπαθανασόπουλος

Οι πρώτες ημέρες του Ιησουίτη Πάπα Φραγκίσκου αφιερώθηκαν στην επικοινωνιακή του προσπάθεια να βελτιωθεί η εικόνα του παρακμασμένου Βατικανού. Οι πρώτες του κινήσεις είχαν θετική απήχηση στα διεθνή Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας, ακόμη και σε αυτά του αριστερού – αντιθρησκευτικού ιδεολογικά χώρου. Στα πρωτοσέλιδα μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδων και περιοδικών κυριάρχησε ο τίτλος «Ο Πάπας των πτωχών», ή «Ο Πάπας της ελπίδας» και στα σχετικά ρεπορτάζ περιγράφηκαν ενέργειές του, που δείχνουν την προσπάθειά του να δείξει, ως ηγεμόνας του Βατικανού, ένα άλλο πρόσωπο, σε σχέση με αυτό κυρίως του προκατόχου του. Ορισμένες πάντως κινήσεις του ξεπέρασαν τα όρια της επικοινωνιακής προσπάθειας και είχαν έντονο τον χαρακτήρα του λαϊκισμού. Στην πραγματικότητα ο Ιησουίτης Πάπας διαφέρει από την εικόνα του «προοδευτικού», που επιχειρεί να προσδώσει στον εαυτό του και πως δεν πρόκειται τίποτε να πειράξει από την ουσία των κακοδοξιών και της εκκοσμίκευσης των Ρωμαιοκαθολικών. Αυτό φάνηκε από την πρώτη του ομιλία στους διαπιστευμένους στο Βατικανό διπλωμάτες. Σημείωσε μεταξύ άλλων: » Η πνευματική φτώχεια της εποχής μας βασανίζει με τρόπο ιδιαίτερα έντονο τις χώρες που θεωρούνται οι πιο πλούσιες. Είναι αυτό που ο προκάτοχός μου, ο αγαπητός και σεβαστός Βενέδικτος 16ος ονόμασε δικτατορία του σχετικισμού«. Επίσης οι εκτιμήσεις των Βατικανολόγων είναι πως δεν θα θιγεί καθόλου από τον νέο Πάπα το τραπεζικό και οικονομικό σύστημα του Βατικανού, ούτε φυσικά τα «δόγματα» του παπισμού, όπως αυτά του «πρωτείου», του «αλάθητου», καθώς και ο διεμβολισμός της Ορθοδοξίας με την Ουνία, που οι Ιησουίτες προώθησαν.

Αλλαγή ο Φραγκίσκος θα κάνει στην Κουρία και γενικότερα στη γραφειοκρατία του Βατικανού, την οποία φυσικά σήμερα δεν ελέγχουν οι Ιησουίτες. Το ότι δεν θέλησε να διαμείνει στα διαμερίσματα του Βατικανού που προορίζονται για τον Πάπα, αλλά κατοικεί ακόμη στον ξενώνα της Αγίας Θέκλας, όπου φιλοξενούνται οι επίσημοι εκκλησιαστικοί επισκέπτες του Βατικανού, και το ότι στις 7 Απριλίου θα ενθρονιστεί ως Επίσκοπος της Ρώμης στην Βασιλική του Αγίου Ιωάννου Λατερανού θεωρούνται ισχυρές ενδείξεις ότι πιθανότατα να θελήσει να μεταφέρει τη διαμονή του στο μέγαρο του Λατερανού, που επί χίλια χρόνια και έως το εσωτερικό σχίσμα των Ρωμαιοκαθολικών και την μεταφορά της Παποσύνης στην Αβινιόν ήταν η έδρα του Πάπα. Επομένως η τυχόν μετακίνηση του στο Λατερανό θα δώσει μεν μιαν εντύπωση αλλαγής, μιαν εικόνα ότι μειώνει τον ρόλο του ως απολυταρχικού ηγεμόνα του Βατικανού και ενισχύει αυτόν του εκκλησιαστικού ανδρός και Επισκόπου της Ρώμης, αλλά στην ουσία θα είναι μια κίνηση του να απομακρυνθεί από την γραφειοκρατία και από απόσταση να προετοιμάσει τη σύγκρουσή του μαζί της.

Μάθε παιδί μου γράμματα. Γιώργου Παπαθανασόπουλου

 Πολλή συζήτηση γίνεται τελευταία για την Παιδεία των Ελληνοπαίδων. Οι σημερινοί ηλικιωμένοι από την εισαγγελική τους έδρα μυδραλιοβολούν τους νεότερούς τους στην ηλικία για την φτώχεια της γλώσσας που μιλάνε και για την δηλητηριασμένη με τον κρατισμό και την ήσσονα προσπάθεια συμπεριφορά τους.
Ξεχνούν όμως ότι υπεύθυνοι για την τραγική αυτή κατάσταση είναι οι ίδιοι!
Ξεχνούν ότι οι σημερινοί τριαντάρηδες και σαραντάρηδες ( η γενιά του κ. Τσίπρα δηλαδή) «γαλουχήθηκαν» στα νάματα του τριτοκοσμικού σοσιαλισμού από τα σχολικά προγράμματα της δεκαετίας του 1980. Θυμίζουμε τι διδάσκονταν τότε τα παιδιά του Δημοτικού Σχολείου:

–    Εργασία σημαίνει κατάθλιψη και καταπίεση.
–    Η επιχείρηση δεν είναι τίποτε άλλο παρά κλοπή και εκμετάλλευση.
–    Η κατάληψη είναι η λύση στην αδικία.
–    Στις σοσιαλιστικές χώρες υπάρχει ευδαιμονία, ενώ στις καπιταλιστικές φτώχεια και δυστυχία.
–    Αξιόλογοι λογοτέχνες είναι οι κομμουνιστές, όπως ο Αραγκόν και ο Μπρεχτ.
–    Ότι το κράτος προσφέρει στους πολίτες φθηνά αγαθά μεγάλης σημασίας, όπως ηλεκτρικό ρεύμα, τηλεπικοινωνίες, συγκοινωνίες, όπως επίσης άψογη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και υψηλά ποσά για την καλή λειτουργία των σχολείων…

Τάγμα Ιησουϊτών: Οι «Μουτζαχεντίν» του Βατικανού

Άρθρο που έγραψε ο Γ. Ν. Παπαθανασόπουλος και δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Ιδεοδείκτης, ένθετο της εφημερίδας ΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ, 23-7-2006, Αρ. φύλλου 927,4 [40]
Το Παπικό [*] τάγμα των Ιησουιτών γιόρτασε το 2006 τα ιωβηλαία τού ιδρυτή και των πρώτων μοναχών του.

Συγκεκριμένα είναι τα 450 χρόνια από το θάνατο τού ιδρυτή τού τάγματος Ιγνατίου Λογιόλα (πέθανε στις 31 Ιουλίου τού 1556 στη Ρώμη) και τα 500 από τη γέννηση τού Φρανσουά Ξαβιέ (γεννήθηκε την 7η Απριλίου στη Ναβάρα) και τού Πιέρ Φάβρ (γεννήθηκε την 13η Ιουλίου 1506 στη Σαβοΐα). Οι Ιησουίτες είναι το τάγμα που από όλα τ’ άλλα ίσως επέδειξε τη μεγαλύτερη δραστηριότητα υπέρ της παποσύνης και κατά των προτεσταντών και των ορθοδόξων. Ήσαν οι αρχιτέκτονες της αντι-μεταρρύθμισης και της Ουνίας, για την προστασία της παποσύνης με την πρώτη από το κύμα των διαμαρτυρομένων και για τη διείσδυση στους ορθοδόξους με τη δεύτερη. Και στις δύο περιπτώσεις χρησιμοποίησαν μέσα εντελώς κοσμικά, μεταξύ τών οποίων και τη βία, και προκάλεσαν και αυτοί αντιδράσεις και πολυετείς αιματηρούς πολέμους.

Γιώργος Ν. Παπαθανασόπουλος, Ο μακιαβελισμός στις ημέρες μας

 

Ο μακιαβελισμός στις ημέρες μας

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

            Φέτος είναι τα πεντακόσια χρόνια από τότε που ο Νικολό Μακιαβέλι συνέγραψε, το 1513, το κλασσικό του έργο «Ο ηγεμόνας». Πρόκειται για το έργο, που έχει μεταφραστεί σχεδόν σε όλες τις γλώσσες και που αποτελεί τον οδηγό όσων φιλόδοξων επιδιώκουν να κερδίσουν την εξουσία και να την διατηρήσουν. «Ο ηγεμόνας» αναφέρεται στην κατάκτηση και διαιώνιση της κρατικής πολιτικής εξουσίας, αλλά οι συνταγές του εφαρμόζονται έως και σήμερα σε όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής και για όλες τις άλλες εξουσίες, θρησκευτική, επιχειρηματική, οικονομική. Το βιβλίο των Φιλ Χάρις, Άντριου Λοκ και Πατρίσια Ρις » Ο Μachiavelli στο σύγχρονο marketing & management» (Σημ. Ελλ. μετάφρ. από εκδ. «Περίπλους») αναφέρεται στην επίδραση του Μακιαβέλι στις σύγχρονες επιχειρήσεις και το έργο «Οι δημιουργοί της σύγχρονης στρατηγικής – Από τον Μακιαβέλι στην πυρηνική εποχή» (Επιμέλεια Πίτερ Πάρετ, Εκδ. Κων. Τουρίκη) αναδεικνύει το πώς η σκέψη του Μακιαβέλι επηρεάζει σήμερα τη στρατηγική των μεγάλων δυνάμεων στην επιδίωξή τους να ηγεμονεύσουν της Υφηλίου.

            Ο Μακιαβέλι στον «Ηγεμόνα»  θεωρεί ότι στην πολιτική δεν έχει καμία θέση η ηθική. Αυτή είναι, όπως υποστηρίζει, για τους ρομαντικούς και για τους φιλοσόφους, που είναι απόβλητοι και πρέπει να εξοντωθούν, γιατί δημιουργούν προσκόμματα στην εξουσία. Τον Θεό τον θέτει «σε τιμητική αποστρατεία», όπως γράφει ο Τάκης Κονδύλης, ο οποίος προσθέτει: «Στην πραγματική ζωή της οικονομίας και της πολιτικής πρυτανεύει το κριτήριο της στάθμισης και του υπολογισμού και αυτό χρησιμοποιεί το άτομο στη λαχτάρα του να κυριαρχήσει πάνω στα πράγματα και στους άλλους ανθρώπους». Κατά τον Μακιαβέλι τα εκκλησιαστικά πρόσωπα χρησιμοποιούνται από τον εξουσιαστή μόνο για την εξυπηρέτηση των σκοπών του και πρέπει να είναι υποταγμένα στα συμφέροντα του Κράτους. Ο ωφελιμισμός είναι η υπέρτατη αρχή για το κράτος, το σύστημα εξουσίας, τον άνθρωπο ή την ομάδα. Επομένως, πάντα κατά τον Μακιαβέλι, ο ωφελιμισμός βάζει στο περιθώριο κάθε ηθική αναστολή και κάνει αποδεκτή και την πιο ανήθικη και βδελυρή πράξη, αν εξυπηρετείται ο σκοπός.

Γιώργος Παπαθανασόπουλος, Καύση των νεκρών: Άμεση σύγκληση της Ιεραρχίας

Η Ιεραρχία πρέπει να συγκληθεί άμεσα και, επί τέλους, να πάρει οριστική, σαφή και συγκεκριμένη απόφαση για το αν θα τελεί ή όχι την νεκρώσιμη ή την επιμνημόσυνη ακολουθία για τους Ορθοδόξους Χριστιανούς που επιλέγουν την καύση αντί της ταφής. Να ξέρει κλήρος και λαός αν θα υπάρξουν και ποιες θα είναι συνέπειες σε περίπτωση που ένας πιστός ή οι συγγενείς του επιλέξουν να καεί το νεκρό του σώμα σε κρεματόριο, αντί να ταφεί σε νεκροταφείο. Το ζήτημα καθίσταται εξαιρετικά επείγον μετά τις αποφάσεις των Δήμων Θεσσαλονίκης και Μαρκοπούλου να δημιουργήσουν σύντομα κέντρα αποτέφρωσης νεκρών… Διαβάστε περισσότερα