Προς επίδοξους… ιεροκήρυκες: Περί ησυχίας (Αββάς Αμμωνάς) | Η ΑΛΛΗ ΟΨΙΣ

Γνωρίζετε βέβαια αγαπητοί μου αδελφοί, ότι από τότε που έγινε η παράβασις των πρωτοπλάστων, δεν μπορεί η ψυχή να γνωρίση, όπως πρέπει, τον Θεό, εάν δεν περιοριστή μακρυά από τους ανθρώπους και από κάθε περισπασμό. Διότι τότε θα δοκιμάση τον πόλεμο των εχθρών της. Και αφού νικήση σε κάθε προσβολή των αντιπάλων, τότε το πνεύμα του Θεού θα κατοικήση μέσα της και όλος ο κόπος της θα μεταβληθή σε χαρά και αγαλλίασι. Βέβαια στον καιρό του πολέμου θα υπομείνη θλίψεις, στενοχώριες και άλλα πολυποίκιλα βάσανα. Αλλά ας μη φοβηθή. Δεν θα νικηθή, εφ’ όσον αγωνίζεται στην ησυχία.

Η συνέχεια εδώ: Προς επίδοξους… ιεροκήρυκες: Περί ησυχίας (Αββάς Αμμωνάς) | Η ΑΛΛΗ ΟΨΙΣ

π. Σάββας Αγιορείτης. Περιπέτειες ἑνός προσκυνητοῦ (1).mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 08-03-2012 (Συνάξεις Νέων στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).

Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Προτεινόμενα:

• Μοναχική ζωή.Ι.Μ.Μ.Λαύρας.Συνεχίζει τίς «τρέλλες του».
• Μοναχική ζωή.Ι.Μ.Μ.Λαύρας.Ἐμπαιγμός τοῦ «κόσμου».
• Διατὶ ὀνομάζομεν Μεγάλη αὐτήν τήν Ἑβδομάδα. Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου
• Δέν ὑπάρχει ὡραιότερη πράξη μπροστά στά μάτια τοῦ Θεοῦ ἀπό τή ἀγάπη πρός τόν συνάνθρωπο.
• Ὁ γέρων Ἰουστίνος Πόποβιτς (Μητρ. Ἀμφιλόχιος Ράντοβιτς – Μητρ. Εἰρηναῖος Μπούλοβιτς)

Πηγή: paterikos1.wordpress.com

Ιερό Ησυχαστήριο Αγίου Γεωργίου Άνυδρου και Παναγιάς Παραμυθίας της Ιεράς Μητροπόλεως Γουμενίσσης, Αξιουπόλεως καί Πολυκάστρου.

Το σλάιντ απαιτεί την χρήση JavaScript.

Το Ησυχαστήριο ιδρύθηκε το έτος 1991 και βρίσκεται σε τοποθεσία όπου παλαιότερα υπήρχε το χωριό Άνυδρο, το οποίο είχε εγκαταλειφθεί μετά την γερμανική κατοχή. Την αρχή του Ησυχαστηρίου απετέλεσε η παλαιά εκκλησία του χωριού, ο ναός του Αγίου Γεωργίου (18ος αιώνας). Το καθολικό (κεντρικός ναός) τιμάται επ’ ονόματι της Παναγίας Παραμυθίας.

Στα ιερά κειμήλια και λείψανα περιλαμβάνονται: αντίγραφο θαυματουργού εικόνος της «Παναγίας του Καζάν» εκ Μόσχας, ευλογία του στάρετς Ηλία της Όπτινα, τεμάχια ιερών λειψάνων των Αγίων Αποστόλων Ανδρέα και Φιλίππου, του Αγίου Ραφαήλ, της Αγίας Αναστασίας της Ρωμαίας, των Αγίων Πέντε Μαρτύρων, του Αγίου Νικολάου, του Αγίου Νεκταρίου, της Οσίας Μεθοδίας της εν Κιμώλω, του Αγίου Παντελεήμονος.

Στο Ι. Ησυχαστήριο λειτουργούν εργαστήρια αγιογραφίας, χρυσοκεντήματος και ψηφιδωτού.

Το Ι. Ησυχαστήριο πανηγυρίζει:
α) στην μνήμη του προστάτου του Αγίου Γεωργίου (23 Απριλίου ή την Δευτέρα του Πάσχα), και
β) στην εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (15 Αυγούστου), οπότε γίνεται λιτανεία της θαυματουργού εικόνος της Παναγίας Παραμυθίας του Ανύδρου.

Το Ησυχαστήριο παραμένει ανοικτό κάθε μέρα, από την ανατολή έως την δύση του ηλίου.

Η πρόσβαση γίνεται από την πόλη των Γιαννιτσών, μέσω του χωριού Πενταπλάτανος. Η απόσταση από τα Γιαννιτσά είναι περί τα 10 χιλιόμετρα.

Τηλέφωνο: 23820-29899.

Πηγή: http://eisagios.blogspot.gr/2012/03/blog-post_11.html

ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΕΡΥΘΡΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ (ΚΡΙΕΚΟΥΚΙ): «Θα πηγαίνω με τον Σταυρό στον ώμο πίσω από τον Χριστό». ΓΕΡΩΝ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ ΚΑΤΡΑΚΟΥΛΗΣ

Κατά τον τελευταίο καιρό της ζωής του, ό Γέροντας απέδειξε ότι πράγματι ήταν «πιστός υπασπιστής» του Βασιλέως Χριστού, έτοιμος για οποιαδήποτε θυσία.

«Προχθές σκεπτόμουν», έλεγε, «ότι από ‘δώ και πέρα πορευόμεθα ολοταχώς προς τον σταυρό. Εγώ, δηλαδή, πρέπει να καταλάβω ότι εις το έξης θα πηγαίνω με τον σταυρό στον ώμο πίσω από τον Χριστό. Θα ανεβαίνω μαζί Του στον Γολγοθά, όπως Εκείνος ανέβηκε φορτωμένος. Μόνον ή σκέψης του Εσταυρωμένου με ενισχύει… Δεν υπάρχει άλλος δρόμος, εφ’ όσον υποσχέθηκα να Τον ακολουθήσω. «Άράτω τον σταυρόν αυτού και άκολουθείτω μοι καθ’ ήμέραν», λέγει ό Κύριος. Τί κάθομαι και σκέπτομαι… «Έχω σταυρό από ‘δώ και πέρα όλο και βαρύτερο… ».Ή πορεία που επήραμε με τον σταυρό στον ώμο, φορτωμένοι με τις δυσβάστακτες δοκιμασίες, πρέπει να γίνεται μέσα στον δρόμο της προσευχής. ‘Για όλα, δόξα Σοι ό Θεός!……….. Διαβάστε όλο το κείμενο μέσω ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΕΡΥΘΡΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ (ΚΡΙΕΚΟΥΚΙ): «Θα πηγαίνω με τον Σταυρό στον ώμο πίσω από τον Χριστό». ΓΕΡΩΝ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ ΚΑΤΡΑΚΟΥΛΗΣ.

ΠΩΣ ΟΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΤΡΕΜΟΥΝ ΟΤΑΝ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΜΕΛΕΤΟΥΝ ΤΑ ΠΑΤΕΡΙΚΑ ΒΙΒΛΙΑ. Το όραμα του γέροντα Σωφρόνιου μαθητοῦ τοῦ ὁσίου Παϊσίου Βελιτσκόφσκυ « ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ✞ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ

…Και εκείνος ο παγκάκιστος, εξαναγκασμένος από την δύναμη του Θεού, αποκάλυψε το μυστικό του. Είναι αλήθεια πως δεν υπάρχει κανένας πια να μας πολεμήσει όπως παλιά, αφού η αγάπη έχει ψυχραθεί και έχετε προσκολληθεί σε επίγειες και κοσμικές υποθέσεις. Υπάρχει όμως και κάτι ακόμα στο μοναστήρι που μας ενοχλεί και μας ανησυχεί. Είναι αυτά τα κουρελόχαρτα τα βιβλία στον όλεθρο να πάνε!! Αυτά που έχετε στην βιβλιοθήκη σας. Ζούμε με τον φόβο και τον τρόμο μήπως κάποιος από τους νεωτέρους μονάχους τα πιάσει στα χέρια κι αρχίζει να τα διαβάζει…. Διαβάστε όλο το κείμενο μέσω ΠΩΣ ΟΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΤΡΕΜΟΥΝ ΟΤΑΝ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΜΕΛΕΤΟΥΝ ΤΑ ΠΑΤΕΡΙΚΑ ΒΙΒΛΙΑ. Το όραμα του γέροντα Σωφρόνιου μαθητοῦ τοῦ ὁσίου Παϊσίου Βελιτσκόφσκυ « ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ✞ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ.

Κλίμαξ: Αυτός που απαρνήθηκε τον κόσμο από τον φόβο (της κολάσεως) είναι όμοιος με το θυμίαμα που ενώ καίεται, στις αρχές αναδίδει ευωδία, στο τέλος όμως καπνίζει

 ΟΣΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΣΙΝΑΪΤΟΥ – ΟΥΡΑΝΟΔΡΟΜΟΣ ΚΛΙΜΑΞ

ΛΟΓΟΣ ΠΡΩΤΟΣ

Περὶ ἀποταγῆς

(Διὰ τὴν ἀποταγὴν τοῦ ματαίου βίου)

1, 26-29

26. Ὁ μὲν ἐκ φόβου τὴν ὑποταγὴν ποιησάμενος, ἴσως τῷ καιομένῳ θυμιάματι προσέοικεν, ἐν ἀρχαῖς μὲν ἐξ εὐωδίας ἀρξάμενον [ἴσως, ἀρξαμένῳ]ὕστερον δὲ εἰς καπνὸν καταλῆξαν [καταλήξαντι]· ὁ δὲ ἐκ μισθοῦ, ὀνικὸς μύλος καθίσταται, διὰ παντὸς ὡσαύτως κινούμενος· ὁ δὲ ἐξ ἀγάπης θείας τὴν ἀναχώρησιν ποιούμενος, εὐθέως πῦρ ἐν προοιμίοις κέκτηται· καὶ ἴσως ἐν ὕλῃ βληθὲν, κατὰ πρόσωπον σφοδροτέραν τὴν πυρὰν ἐξάψοιεν.

26. Αὐτὸς ποὺ ἀπαρνήθηκε τὸν κόσμο ἀπὸ τὸν φόβο (τῆς κολάσεως) εἶναι ὅμοιος μὲ τὸ θυμίαμα ποὺ ἐνῷ καίεται, στὶς ἀρχὲς ἀναδίδει εὐωδία, στὸ τέλος ὅμως καπνίζει[1]. Ἐκεῖνος ποὺ τὸν ἀπαρνήθηκε μὲ τὴν ἐλπίδα μελλοντικοῦ μισθοῦ, καταντᾶ μία μυλόπετρα, ποὺ γυρίζει συνεχῶς στὸ ἴδιο μέρος. Ὅποιος ὅμως ἀναχώρησε ἀπὸ τὸν κόσμο γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς ἔχει μέσα του φλόγα, ἡ ὁποία ἂν τυχὸν πέση σὲ ξύλα ἢ σὲ δάσος, αὐξάνει ὑπερβολικὰ καὶ συνεχῶς ἐπεκτείνεται πρὸς τὰ ἐμπρός.

27. Εἰσί τινες οἱ ἐπάνω λίθων πλίνθους οἰκοδομοῦντες· καὶ εἰσὶν ἕτεροι, οἳ ἐπάνω γῆς στύλους ἑδραίωσαν· καὶ εἰσὶν ἄλλοι μικρὸν πεζεύσαντες, καὶ τῶν νεύρων, καὶ ἁρμῶν θαλφθέντες, ὀξυτέρως ἐβάδισαν, ὁ νοῶν νοείτω λόγον συμβολικόν.

27. Μερικοὶ κτίζουν πλίνθους ἐπάνω στοὺς λίθους. Ἄλλοι στερεώνουν στύλους ἐπάνω στὸ χῶμα. Καὶ ἄλλοι, ἀφοῦ ἐβάδισαν ὀλίγο πεζοὶ καὶ ζεστάθηκαν τὰ νεῦρα καὶ οἱ κλειδώσεις τους, ἐπροχώρησαν ἔπειτα γρηγορώτερα. Ὅποιος ἔχει νοῦ, ἂς ἐννοήση τὶς συμβολικὲς αὐτὲς εἰκόνες[2].

28. Ὡς ὑπὸ Θεοῦ καὶ βασιλέως κληθέντες προθύμως δράμωμεν, μήπως ὀλιγοχρόνιοι ὄντες ἐν ἡμέρᾳ θανάτου ἄκαρποι εὑρεθῶμεν, καὶ τῷ λιμῷ τελευτήσωμεν. Εὐαρεστήσωμεν Κυρίῳ ὡς στρατιῶται βασιλεῖ. Μετὰ γὰρ στρατείαν τότε τὴν ἀκριβῆ δουλείαν ἀπαιτούμεθα. Φοβηθῶμεν τὸν Κύριον ὡς τὰ θηρία. Εἶδον γὰρ ἄνδρας συλῆσαι πορευθέντας, καὶ Θεὸν μὲν οὐκ ἐφοβήθησαν, κυνῶν δὲ φωνὴν ἐν τῷ τόπῳ ἀκούσαντες εὐθέως ὑπέστρεψαν.

28. Ἂς τρέξωμε πρόθυμα, συναισθανόμενοι ὅτι μᾶς ἐκάλεσε ὁ Θεὸς καὶ Βασιλεύς, μήπως καὶ τὰ χρόνια τῆς ζωῆς μας εἶναι ὀλίγα, ὁπότε θὰ εὑρεθοῦμε χωρὶς καρποὺς τὴν ἡμέρα τοῦ θανάτου μας καὶ θὰ πεθάνωμε ἀπὸ τὴν πείνα. Ἂς εὐαρεστήσωμε τὸν Κύριον, ὅπως οἱ στρατιῶτες στὸν βασιλέα. Ὁπωσδήποτε μετὰ τὴν ἐπιστράτευσι, μᾶς ζητεῖται ἡ ἀκριβὴς ἐκπλήρωσις τῶν ὑποχρεώσεών μας.

29. Καὶ ὅπερ φόβος Θεοῦ οὐκ ἐποίησε, τοῦτο φόβος θηρίων ἴσχυσεν. Ἀγαπήσωμεν τὸν Κύριον, ὡς τοὺς φίλους σεβόμεθα. Εἶδον γὰρ πολλάκις τινὰς τὸν Θεὸν λυπήσαντας, καὶ οὐδεμίαν μέριμναν περὶ τούτου ἐσχηκότας· καὶ εἶδον τοὺς αὐτοὺς, τοὺς ἑαυτῶν ἀγαπητοὺς ἔν τινι ψιλῷ παραπικράσαντας, καὶ πᾶσαν μηχανὴν, πᾶσαν ἐπίνοιαν, πᾶσαν θλίψιν, πᾶσαν ἐξομολόγησιν δι᾿ ἑαυτῶν, διὰ φίλων, διὰ δώρων ποιήσαντας, ἵνα εἰς τὴν ἀρχαίαν ἀγάπην ἐπιστρέψωσιν.

29. Ἂς ἀγαπήσωμε τὸν Κύριον, ὅπως ἀγαποῦμε καὶ σεβόμεθα τοὺς φίλους μας. Εἶδα πολλὲς φορὲς ἀνθρώπους ποὺ ἐλύπησαν τὸν Θεὸν καὶ δὲν ἀνησύχησαν καθόλου γι᾿ αὐτό. Ὅταν ὅμως συνέβη νὰ πικράνουν ἀγαπητά τους πρόσωπα, ἔστω καὶ σὲ κάτι μικρό, ἔκαναν τὸ πᾶν, ἐχρησιμοποίησαν κάθε τέχνασμα, ἐσκέφθηκαν κάθε τρόπο, ὑπεβλήθησαν σὲ κάθε θλίψι, ὡμολόγησαν τὸ σφάλμα τους, καὶ παρεκάλεσαν εἴτε αὐτοπροσώπως εἴτε μὲ φίλους εἴτε μὲ δῶρα, προκειμένου νὰ ἀποκαταστήσουν τὴν πρώτη ἀγάπη τους.

 

Πηγή:  http://users.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/tributes/climax/

---

[1] Ὁ θεάρεστος δηλαδὴ ζῆλος ποὺ παρατηρεῖται στὴν ἀρχή, μεταβάλλεται ἀργότερα σὲ καπνὸ ἀμελείας καὶ ψυχρότητος.

[2] Οἱ πρῶτοι φαίνεται ὅτι εἶναι ὅσοι ἐξεκίνησαν μὲ καλὲς καὶ στερεὲς βάσεις, ἀλλὰ ἀργότερα ἀμέλησαν καὶ ὑποβάθμισαν κάπως τὴν πνευματική τους ζωὴ – οἱ λίθοι ἀντικατεστάθησαν μὲ πλίνθους. Οἱ δεύτεροι, ὅσοι ξεκίνησαν μὲ ζῆλο νὰ ἀνεγείρουν ὑψηλὸ οἰκοδόμημα, ἀλλὰ δὲν ἐξασφάλισαν στερεὰ θεμέλια οὔτε ἐχρησιμοποίησαν ἐκλεκτὰ οἰκοδομικὰ ὑλικά. Οἱ τρίτοι, ὅσοι ἐξεκίνησαν χωρὶς ζῆλο καὶ ὑψηλὲς προοπτικές, ἀλλὰ ἀργότερα ἐθερμάνθηκαν καὶ ἐσημείωσαν ταχεία πρόοδο.

Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ Ι.ΧΡΙΣΤΟΥ – ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΕΔΙΝΟΣ