Πρωτ. Θεόδωρος Ζήσης – Από το Γεροντικό περί υπομονής στις αρρώστιες (Video-2013)

Γέρων Παγκράτιος ο Αγιοπροκοπίτης ο Βατοπαιδινός (1909 – † 24-4 / 7 Μαΐου 1999)

Είχαμε την ευλογία να γηροκομήσουμε και να διακονήσουμε κατά τά τελευταία χρόνια, στις τελευταίες στιγμές του πού ήταν πολύ οδυνηρές, κι’ έναν άλλον γέροντα, τον γέροντα Παγκράτιο, πού ήταν και αυτός αρχοντάνθρωπος. Η καταγωγή του ήτανε από το Γομάτι της Χαλκιδικής.

Είχε συγγενείς κάποιους γέροντες εδώ. Μάλιστα ένας συγγενής του ήταν καλός πνευματικός. Είχε πολύ μεγάλη φήμη. Ήταν ο παπα-Νεόφυτος που έμενε στα Βατοπεδινά κελλιά, στον Άγιο Προκόπιο. Τον φέρανε τον γέροντα Παγκράτιο, μικρό παιδάκι-νομίζω 8 ετών, Δημητράκης τότε.

Τον φορτώσανε πάνω σ’ ένα ζώο. Δύο κοφίνια είχε το ζώο. Στο ένα είχαν βάλει τον Δημητράκη και στο άλλο ένα γουρουνάκι, και τον φέραν στο Άγιο Όρος, για να κοιτάζη έναν παππούλη που είχαμε εκεί άρρωστο. Αλλά ο μικρός ήθελε παιχνίδια.

Πήγαινε κάτω από το κρεβάτι και κουνούσε τον παππού.

Στενοχωριόταν ο παππούς. Έπαιρνε το μπαστούνι και τον έδερνε. Έμεινε όμως στο Άγιο Όρος, παρ’ ότι δεν είχε κλίση για μοναχός. Έμεινε από αγάπη προς τους γέροντες. Μάλιστα, όταν έγινε μοναχός, έλεγε: «Τι έγινα εγώ;» Έκλαιγε. «Σκλάβωσα τήν ζωή μου τώρα».

Αλλά έμεινε μέχρι το τέλος και κράτησε το ράσο, γιατί αγαπούσε τους γέροντες. περισσότερα μέσω Γέρων Παγκράτιος ο Αγιοπροκοπίτης ο Βατοπαιδινός (1909 – † 24-4 / 7 Μαΐου 1999) « Απόψεις για τη Μονή Βατοπαιδίου (και όχι μόνο).

ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΕΙΣ ΤΟΝ ΙΩΒ. ΑΓ. ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

αξιον πρωτον επιζητησαι, πότε ουτος ο ανὴρ γέγονεν. τινὲς μὲν ουν αυτόν φασι πρὸ του Μωσέως ειναι καὶ πέμπτον απὸ Αβραάμ, τινὲς δὲ εν τω νόμω. αλλὰ μηδέπω αποφαινώμεθα, εως αν ἀπ’ αυτης της ιστορίας μάθωμεν, ειτε εν τούτῳ ειτε εν εκείνω τω χρόνῳ ην. ουδὲ γὰρ ουδὲ τουτο μικρὸν ημιν συντελει πρὸς τὸ γνωναι του ανδρὸς τὴν αρετήν· οὐ γάρ εστιν ισον απολαύσαντα των Μωσαϊκων τοιοῦτον ειναι, ουτως ενάρετον καὶ θαυμαστόν, καὶ πρὸ ταύτης της παραινέσεως τοσαύτην επιδείκνυσθαι τὴν ισχύν. οτι μὲν γὰρ μέγας ην ο ανήρ, καὶ αυτὰ τὰ πράγματα δηλοι…

Για εμφάνιση σε πλήρη οθόνη, κάντε κλικ εδώ +

 

View this document on Scribd

Αν δεν έχετε λογαριασμό στο Scribd και θέλετε να το κατεβάσετε κάντε κλικ εδώ: +

Προσευχή για να μάθεις να κάνεις υπομονή (Ψαλμ. 39).

Για εμφάνιση σε πλήρη οθόνη, κάντε κλικ εδώ +

View this document on Scribd

Αν δεν έχετε λογαριασμό στο Scribd και θέλετε να το κατεβάσετε κάντε κλικ εδώ: +

Η ευγνωμοσύνη στο Θεό και η ενάρετη ζωή είναι καρποφορία του ανθρώπου που είναι αρεστή στο Θεό. Άγιος Αντώνιος

ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΝΗΠΤΙΚΩΝ – Α΄ ΤΟΜΟΣ

Μέγας Αντώνιος: Συμβουλές για το ήθος των ανθρώπων σε 170 κεφάλαια

 κεφ. 60-64

60. Αμαρτήματα δεν είναι όσα γίνονται κατά φύση, αλλά πονηρά είναι εκείνα που γίνονται από την προαίρεση του ανθρώπου. Πχ. Δεν είναι αμαρτία το να τρώει ο άνθρωπος, αλλά το να μην τρώει με ευχαριστία, κοσμιότητα και εγκράτεια ώστε να κρατά το σώμα του στη ζωή χωρίς κανένα πονηρό υπολογισμό. Ούτε το να βλέπεις αθώα είναι αμαρτία, αλλά το να βλέπεις με φθόνο, υπερηφάνεια και απληστία. Επίσης το να μην ακούς υπομονετικά, αλλά με οργή και θυμό. το να μην καθοδηγείς τη γλώσσα σου σε ευχαριστία προς το Θεό και προσευχή, αλλά να κατηγορείς τους άλλους και το να μην απασχολείς τα χέρια σου στην ελεημοσύνη, αλλά σε φόνους και αρπαγές. Έτσι κάθε μέλος του σώματος αμαρτάνει με το να εργάζεται παρά το θέλημα του Θεού και με τη θέληση του ανθρώπου τα πονηρά.

61. Αν αμφιβάλλεις ότι κάθε τι που κάνομε το βλέπει ο Θεός, τότε παρατήρησε ότι εσύ που είσαι άνθρωπος και φτιαγμένος από χώμα, μπορείς σε μια στιγμή να σκέφτεσαι και να συλλογίζεσαι πολλούς και διάφορους τόπους συγχρόνως. Πόσο μάλλον ο Θεός που βλέπει τα πάντα σαν ένα σπόρο σιναπιού, που δίνει ζωή στα πάντα και τα τρέφει όπως Εκείνος θέλει;

62. Όταν κλείσεις τις πόρτες του σπιτιού σου και είσαι μόνος, να γνωρίζεις ότι είναι μαζί σου ο άγγελος που έχει οριστεί για κάθε άνθρωπο από το Θεό. Aυτός που οι Έλληνες ονόμαζαν «οικείο δαίμονα». Αυτός, ο οποίος δεν κοιμάται ποτέ και δεν κάνει ποτέ λάθος, είναι πάντοτε κοντά σου. Bλέπει τα πάντα χωρίς να τον εμποδίζει το σκοτάδι. Μαζί με αυτόν είναι σε κάθε τόπο και ο Θεός, γιατί δεν υπάρχει τόπος ή πράγμα όπου δεν υπάρχει ο Θεός, αφού είναι μεγαλύτερος απ’ όλα και κρατά όλους μέσα στο χέρι Του.

63. Αν οι στρατιώτες μένουν πιστοί στον Καίσαρα επειδή τους δίνει τις τροφές, πόσο μάλλον πρέπει να φροντίζομε να ευχαριστούμε ακατάπαυστα με ασίγητα στόματα το Θεό και να είμαστε αρεστοί σ’ Αυτόν, ο Οποίος τα πάντα δημιούργησε για τον άνθρωπο;

64. Η ευγνωμοσύνη στο Θεό και η ενάρετη ζωή είναι καρποφορία του ανθρώπου που είναι αρεστή στο Θεό. Οι καρποί της γης δεν γίνονται μέσα σε μία ώρα αλλά με τον καιρό, με βροχές και με καλλιέργεια. Όμοια και η καρποφορία των ανθρώπων στολίζεται με την άσκηση, με τη μελέτη, με το χρόνο, με την καρτερία, την εγκράτεια και την υπομονή. Και αν με αυτά μερικοί σε θεωρούν ευλαβή, εσύ μην έχεις εμπιστοσύνη στον εαυτό σου όσο βρίσκεσαι στη ζωή και μη νομίζεις για κανένα απ’ όσα κάνεις ότι αρέσει στον Θεό. Γιατί πρέπει να γνωρίζεις ότι δεν είναι εύκολο στον άνθρωπο να φυλάξει μέχρι το τέλος την αναμαρτησία.

Πηγή: paterikakeimena.blogspot.com