Ένα plan B για την Ελλάδα
Ένα plan B για την Ελλάδα
Η επιχειρηματική, κοινωνική και πολιτική «ελίτ» της χώρας αποτελείται ως επί το πλείστον από ανθρώπους ιδιαίτερα χαμηλού επιπέδου. Για αυτό άλλωστε και επέπλευσε τόσα χρόνια στην επιφάνεια.
Κάποια στιγμή όλα τα πράγματα τελειώνουν. Ακόμα και οι χειρότεροι εφιάλτες. Ο εφιάλτης που έχει ξεκινήσει εδώ και τρία χρόνια βρίσκεται κάπου στο τέλος του. Τα σημάδια έχουν αρχίσει να κάνουν την εμφάνισή τους εδώ και αρκετό καιρό αλλά πλέον είναι ορατά περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Το σχέδιο μπαίνει στην τελική του ευθεία. Το μόνο που είναι πια σίγουρο είναι ότι όταν ξυπνήσουν οι Έλληνες θα αισθανθούν την πραγματικότητα της αδιαφορίας, της λήθης αλλά και των λανθασμένων επιλογών τους. Είναι πολύ σημαντικό σε αυτό το ξύπνημα να κατανοήσουν ότι οι πράξεις και ο τρόπος ζωής τους όλα αυτά τα χρόνια έχουν αφήσει τα σημάδια τους και τις πληγές τους πάνω στο σώμα μιας ολόκληρης κοινωνίας. Οι πληγές αυτές θα πάρει αρκετό χρόνο για να επουλωθούν. Δεν αλλάζουν τα πράγματα από τη μια μέρα στην άλλη. Η οικονομία θα αλλάξει. Τα οικονομικά θα βρουν κάποια στιγμή τις ισορροπίες τους. Πέρα από την οικονομία που σε ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον παίζει τον δικό της ρόλο υπάρχει και κάτι άλλο που πρέπει να ιαθεί. Τα φαινόμενα της κοινωνικής παθογένειας.
Η ελληνική κοινωνία νοσεί εδώ και αρκετά χρόνια. Η οικονομική κρίση απλά ήρθε και ξεγύμνωσε κάτι που πολύ καιρό πριν ήταν σάπιο και άρρωστο. Οι ψυχές των Νεοελλήνων. Πολλοί τις «πούλησαν» στον διάβολο με χαμηλό αντίτιμο. Θυμίζει εκείνη την περίφημη ταινία του Δ. Χορν «Αλίμονο στους νέους». Εξαιρετικά διδακτική. Κάτι τέτοιο έκανε και η πλειονότητα των Ελλήνων όλα αυτά τα χρόνια. Έχοντας πλήρη συνείδηση του τι έκανε στις πολιτικές του επιλογές, οδήγησε στις θέσεις εκείνες που ορίζουν τις τύχες ολόκληρης της κοινωνίας ότι χειρότερο υπήρχε μέσα στις κοινωνικές τάξεις. Η επιλογή δεν ήταν τυχαία. Ήταν απόλυτα συνειδητή. Ήταν επιλογή εξυπηρέτησης μικρών ή μεγαλύτερων ιδιοτελών συμφερόντων. Ήταν η λογική του βολέματος. Ακόμα και τώρα γίνεται. Ακόμα και σε αυτή την κατάσταση που βρίσκεται η χώρα. Απλώς τώρα απολαμβάνουν τα προνόμια όλο και λιγότεροι και ειδικά όσοι βρίσκονται πιο κοντά σε ανθρώπους της εξουσίας.
Συνέχεια
Η γνησιότητά μας ως χριστιανών
Η γνησιότητά μας ως χριστιανών
π. Ανδρέα Αγαθοκλέους
Είναι φανερό πως η κρίση που διέρχεται ο τόπος μας δεν είναι μόνο οικονομική. Τα διάφορα προσωπικά και συλλογικά προβλήματα που παρουσιάζονται θέτουν εύλογα ερωτήματα για την παρουσία τού Θεού στη ζωή μας. Ενδιαφέρεται τελικά ή αδιαφορεί;
Νομίζω ότι οι διάφορες κρίσεις γίνονται δοκιμασίες που ξεκαθαρίζουν το ουσιαστικό από το περιττό, το γνήσιο από το κίβδηλο. Κι ακόμα, δίνεται η δυνατότητα να δούμε – κι αν θέλουμε να ζήσουμε – το Ευαγγέλιο του Χριστού από την πραγματική του θεώρηση κι όχι όπως νομίζουμε με βάση την εκκοσμικευμένη χριστιανική μας ζωή.
Ο Χριστός, στην επί του Όρους ομιλία Του, είπε ότι το πρώτο που χρειάζεται, ως μαθητές Του, να κάνουμε είναι να επιζητούμε τη Βασιλεία Του και τότε όλα τα αναγκαία για την επιβίωσή μας θα ακολουθήσουν. Μίλησε ακόμα για το αταίριαστο του άγχους με την πίστη, της σχέσης του Θεού με το χρήμα, του επίγειου με τον ουράνιο θησαυρό.
Ανακοινωθέν έκτακτης συνεδρίας Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Κύπρου
