Η ζωή μας εξαρτάται από το είδος των λογισμών που καλλιεργούμε. Αν οι λογισμοί μας είναι ειρηνικοί και ήρεμοι, αν έχουν πραότητα και καλοσύνη, τότε έτσι είναι και η ζωή μας.
Αν η προσοχή μας είναι στραμμένη στις συνθήκες του βίου μας, τότε μας καταπίνει μια δίνη λογισμών, και δεν μπορούμε να έχουμε ούτε ειρήνη ούτε γαλήνη.
Το σημείο εκκίνησής μας είναι πάντοτε εσφαλμένο. Αντί να ξεκινούμε με τον εαυτό μας, εμείς θέλουμε πάντοτε να αλλάξουμε πρώτα τους άλλους και τελευταίους εμάς. Αν ο καθένας ξεκινούσε πρώτα με τον εαυτό του, θα είχαμε παντού τριγύρω ειρήνη! Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέει ότι κανείς δεν μπορεί να βλάψει τον άνθρωπο εκείνο που δεν βλάπτει τον εαυτό του – ούτε κι ο ίδιος ο διάβολος. Βλέπετε; Εμείς είμαστε οι αρχιτέκτονες, οι μοναδικοί αρχιτέκτονες, του μέλλοντός μας.
Με τους λογισμούς του ο άνθρωπος αναστατώνει ενίοτε την τάξη της Δημιουργίας. Έτσι καταστράφηκαν οι πρώτοι άνθρωποι -με έναν κατακλυσμό- εξαιτίας των κακών λογισμών και προθέσεών τους. Αυτό αληθεύει ακόμα και σήμερα – οι λογισμοί μας είναι κακοί και γι’ αυτό δεν αποκομίζουμε καλή καρποφορία. Πρέπει να αλλάξουμε. Καθένας μας πρέπει να αλλάξει, αλλά είναι κρίμα που δεν έχουμε παραδείγματα να μας καθοδηγήσουν, ούτε στις οικογένειές μας ούτε στην κοινωνία μας. …συνέχεια http://www.impantokratoros.gr/42F663BA.el.aspx
Η ματιά του με διαπερνούσε ενοχλητικά στο αργό περπάτημα μου λίγα μέτρα πιο πέρα…
Αναζητούσα κάτι άλλο, αλλα προεκυψε αυτο το βλεμμα που σαν να μου μιλουσε χωρις ηχο με καθηλωσε και με γεμισε ενοχες…
Εγω κρατωντας μια τυροπιτα και ενα μπουκαλι νερο αμεριμνος αλλα και ψυχρος, εκεινος ενας πεινασμενος και κομματιασμενος ψυχικα περιμενε οχι την τυροπιτα, αλλα το τελος που δεν ερχοταν…
Τον κοιταξα αλλη μια φορα και του την προσφερα μαζι το νερο…
Την πηρε στα χερια αλλα δεν την εφαγε… Περισσότερα μέσω To χαμομηλάκι.
Κατά τον τελευταίο καιρό της ζωής του, ό Γέροντας απέδειξε ότι πράγματι ήταν «πιστός υπασπιστής» του Βασιλέως Χριστού, έτοιμος για οποιαδήποτε θυσία.
«Προχθές σκεπτόμουν», έλεγε, «ότι από ‘δώ και πέρα πορευόμεθα ολοταχώς προς τον σταυρό. Εγώ, δηλαδή, πρέπει να καταλάβω ότι εις το έξης θα πηγαίνω με τον σταυρό στον ώμο πίσω από τον Χριστό. Θα ανεβαίνω μαζί Του στον Γολγοθά, όπως Εκείνος ανέβηκε φορτωμένος. Μόνον ή σκέψης του Εσταυρωμένου με ενισχύει… Δεν υπάρχει άλλος δρόμος, εφ’ όσον υποσχέθηκα να Τον ακολουθήσω. «Άράτω τον σταυρόν αυτού και άκολουθείτω μοι καθ’ ήμέραν», λέγει ό Κύριος. Τί κάθομαι και σκέπτομαι… «Έχω σταυρό από ‘δώ και πέρα όλο και βαρύτερο… ».Ή πορεία που επήραμε με τον σταυρό στον ώμο, φορτωμένοι με τις δυσβάστακτες δοκιμασίες, πρέπει να γίνεται μέσα στον δρόμο της προσευχής. ‘Για όλα, δόξα Σοι ό Θεός!……….. Διαβάστε όλο το κείμενο μέσω ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΕΡΥΘΡΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ (ΚΡΙΕΚΟΥΚΙ): «Θα πηγαίνω με τον Σταυρό στον ώμο πίσω από τον Χριστό». ΓΕΡΩΝ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ ΚΑΤΡΑΚΟΥΛΗΣ.
…Και εκείνος ο παγκάκιστος, εξαναγκασμένος από την δύναμη του Θεού, αποκάλυψε το μυστικό του. Είναι αλήθεια πως δεν υπάρχει κανένας πια να μας πολεμήσει όπως παλιά, αφού η αγάπη έχει ψυχραθεί και έχετε προσκολληθεί σε επίγειες και κοσμικές υποθέσεις. Υπάρχει όμως και κάτι ακόμα στο μοναστήρι που μας ενοχλεί και μας ανησυχεί. Είναι αυτά τα κουρελόχαρτα τα βιβλία στον όλεθρο να πάνε!! Αυτά που έχετε στην βιβλιοθήκη σας. Ζούμε με τον φόβο και τον τρόμο μήπως κάποιος από τους νεωτέρους μονάχους τα πιάσει στα χέρια κι αρχίζει να τα διαβάζει…. Διαβάστε όλο το κείμενο μέσω ΠΩΣ ΟΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΤΡΕΜΟΥΝ ΟΤΑΝ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΜΕΛΕΤΟΥΝ ΤΑ ΠΑΤΕΡΙΚΑ ΒΙΒΛΙΑ. Το όραμα του γέροντα Σωφρόνιου μαθητοῦ τοῦ ὁσίου Παϊσίου Βελιτσκόφσκυ « ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ✞ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ.
-Δεν αρέσει εις εμέ, Άγιε Πνευματικέ, να αναγινώσκω εφημερίδας και να μανθάνω τα νέα αυτών, απήντησεν ούτος.
-Διά τί;
-Διότι τα γραφόμενα εις τας εφημερίδας σκοτίζουν τον νουν και δυσχεραίνουν την καθαράν προσευχήν. }089}
-Η ψυχή, όταν προσεύχηται δια τον κόσμον άνευ εφημερίδων, γνωρίζει καλύτερον πώς θλίβεται όλη η γη, γνωρίζει ωσαύτως και ποίας ανάγκας έχουν οι άνθρωποι και λυπείται δι’ αυτούς.
-Πώς δύναται αφ’ εαυτής η ψυχή να γνωρίση τι γίνεται εις τον κόσμον; Ηρώτησεν ο πνευματικός.
-Αι εφημερίδες γράφουν ουχί περί των ανθρώπων αλλά περί των γεγονότων, και πολλάκις αναληθώς. Οδηγούν τον νουν εις την σύγχυσιν, και αλήθειαν εξ αυτών δεν μανθάνεις. Ενώ η προσευχή καθαίρει τον νουν και διακρίνει καλύτερον τα πάντα.