Πρωτ. Θεόδωρος Ζήσης – Η αρετή της Ελεημοσύνης και Φιλανθρωπίας, παραδείγματα από τους βίους των Αγίων(βίντεο-2012)
π. Θεόδωρος Ζήσης Ομ. καθηγητής Α.Π.Θ – Ι.N. Αγ. Αντωνίου Θεσσαλονίκης – Κυριακή 7 Οκτωβρίου 2012 (8/10/2012)
Συμπλήρωμα στα του κηρύγματος. Περί του αγίου Μαρκιανού και της λαμπρότητας των ελεημόνων. Η ζωή του αγίου Μαρκιανού. Φροντίδα των αστέγων νεκρών. Θαύμα… Περί Μεγάλου Βασιλείου και κοινωνικής πρόνοιας. Άγιοι που ονομάζονται Ελεήμονες. Διηγήσεις από το Γεροντικό. Περί αγίου Ιωάννου του ελεήμονος. Απεβίωση της γυναίκας και των παιδιών του. Η άνοδός του στον Πατριαρχικό θρόνο Αλεξανδρείας. Ο αγώνας του κατά των αιρετικών μονοφυσιτών. Επτά μόνο Ορθόδοξες Εκκλησίες βρήκε, τις οποίες δεκαπλασίασε. Περί χειροτονιών. Περί ελεημοσύνης. Δύο περιπτώσεις φιλοπτωχίας. Βοήθεια σε αλλοδαπούς. Παραπάνω βοήθεια στις γυναίκες, ακόμα και σε εκείνες που φορούσαν κοσμήματα. Όραμα του αγίου που εξηγεί την συμπεριφορά του. Από ελεημοσύνη κατέβηκε ο Θεός στη γη. Ο άγιος έδινε σε όλους με διάκριση. Διήγηση περί συσσιτίου σε απόρους στο ΑΠΘ. Περί του αγίου Φιλαρέτου που έδινε σε όλους δαψιλώς με τις διαμαρτυρίες της γυναίκας του. Πειρασμός πτωχείας – κατήντησε πτωχός, παρόλο αυτά χαίρονταν. Χαρίζει το βόδι του. Παρεξήγηση με τη γυναίκα του. Χαρίζει και το άλλο το βόδι. Ο θησαυρός που φύλαγε. Επίσκεψη των αξιωματούχων και παραλαβή όλων στο παλάτι. Διήγηση περί ελεήμονος ερημίτου και του κακοπροαίρετου υποτακτικού. Διήγηση αββά Νείλου, για τον ελεήμονα Ευλόγιο που φιλοξενούσε κάθε μέρα μετά την εργασία του κάποιον ξένο. Προσευχή αββά Νείλου για να γίνει ο Ευλόγιος πλούσιος και το όραμά του, όπου έδωσε εγγυήσεις για τον Ευλόγιο. Εύρεση θησαυρού από τον Ευλόγιο. Αναχώρησή του στην Κωνσταντινούπολη. Αναζήτηση του Ευλογίου και εύρεσή του από τον αββά. Αδυναμία να του μιλήσει. Επιστροφή και δεύτερο όραμα. Πτώχευση του Ευλογίου και επιστροφή στο λατομείο του. Συνάντησή του με τον αββά και μετάνοια του Ευλογίου. Αγίου Μαξίμου, περί ελεημοσύνης. Ελεημοσύνη δια λόγου και έργου.
Πηγή: http://www.impantokratoros.gr/69854BEB.el.aspx
Ὁ γερμανικὸς «πολιτισμὸς» …και ο Ελληνικός…
(Ὁ ἐπὶ κεφαλῆς τοῦ Διεθνοῦς Ἐρυθροῦ Σταυροῦ στην Ἑλλάδα, ὁ Σουηδὸς Στοῦρε Λιννέρ, στὸ βιβλίο του «Ἡ Ὀδύσσειά μου» γράφει γιὰ τὸ Δίστομο:)
Παντρευτήκαμε στὶς 14 Ἰουνίου. Ὁ ὑπεύθυνος τῆς ἑλληνικῆς ἐπιτροπῆς Ἔμιλ Σάντστρομ παρέθεσε γαμήλιο γεῦμα πρὸς τιμήν μας. Ἀργὰ τὸ βράδυ μὲ πλησίασε καὶ μὲ ἀπομάκρυνε ἀπὸ τὰ γέλια καὶ τὶς φωνές, πρὸς μία γωνιὰ ὅπου θὰ μπορούσαμε νὰ μιλήσουμε οἱ δύο μας. Μοῦ ἔδειξε ἕνα τηλεγράφημα ποὺ μόλις εἶχε λάβει: οἱ Γερμανοὶ ἔσφαζαν γιὰ τρεῖς ἡμέρες τὸν πληθυσμὸ τοῦ Διστόμου, στὴν περιοχὴ τῶν Δελφῶν, καὶ στὴ συνέχεια πυρπόλησαν τὸ χωριό. Πιθανοὶ ἐπιζῶντες εἶχαν ἀνάγκη ἄμεσης βοήθειας. Τὸ Δίστομο ἦταν μέσα στὰ ὅρια τῆς περιοχῆς τὴν ὁποία, τὴν ἐποχὴ ἐκείνη, ἤμουν ἁρμόδιος νὰ τροφοδοτῶ μὲ τρόφιμα καὶ φάρμακα. Ἔδωσα μὲ τὴ σειρά μου τὸ τηλεγράφημα στὴν Κλειὼ νὰ τὸ διαβάση, ἐκείνη ἔγνεψε κ᾽ ἔτσι ἀποχωρήσαμε διακριτικὰ ἀπὸ τὴ χαρούμενη γιορτή.
Περίπου μιὰ ὥρα ἀργότερα ἤμασταν καθ᾽ ὁδὸν μέσα στὴ νύχτα. Ἀπαιτήθηκε ἀνυπόφορα μεγάλο χρονικὸ διάστημα ἕως ὅτου διασχίσουμε τοὺς χαλασμένους δρόμους καὶ τὰ πολλὰ μπλόκα γιὰ νὰ φτάσουμε, χαράματα πιά, στὸν κεντρικὸ δρόμο ποὺ ὡδηγοῦσε στὸ Δίστομο. Ἀπὸ τὶς ἄκρες τοῦ δρόμου ἀνασηκώνονταν γύπες ἀπὸ χαμηλὸ ὕψος, ἀργὰ καὶ ἀπρόθυμα, ὅταν μᾶς ἄκουγαν ποὺ πλησιάζαμε. Σὲ κάθε δέντρο, κατὰ μῆκος τοῦ δρόμου καὶ γιὰ ἑκατοντάδες μέτρα, κρεμόντουσαν ἀνθρώπινα σώματα, σταθεροποιημένα μὲ ξιφολόγχες, κάποια ἐκ τῶν ὁποίων ἦταν ἀκόμη ζωντανά. Ἦταν οἱ κάτοικοι τοῦ χωριοῦ ποὺ τιμωρήθηκαν μ᾽ αὐτὸ τὸν τρόπο: θεωρήθηκαν ὕποπτοι γιὰ παροχὴ βοήθειας στοὺς ἀντάρτες τῆς περιοχῆς, οἱ ὁποῖοι ἐπιτέθηκαν σὲ δύναμι τῶν Ἒς-Ἔς.
Ἡ μυρωδιὰ ἦταν ἀνυπόφορη. Μέσα στὸ χωριὸ …
Καὶ ὁ Ἑλληνικὸς Πολιτισμός:
Λίγο καιρὸ ἀργότερα ἡ ἐπαφή μας μὲ τὸ Δίστομο θ᾽ ἀποκτοῦσε καὶ ἕναν ἀξιοσημείωτο ἐπίλογο. Ὅταν τὰ γερμανικὰ στρατεύματα κατοχῆς ἀναγκάστηκαν νὰ ἐγκαταλείψουν τὴν Ἑλλάδα, …η συνέχεια εδώ: + xrspitha.gr
Κήρυγμα π. Θεοδώρου Ζήση – Κυριακή της Τυρινής – mp3
Πηγή: http://www.impantokratoros.gr/6CF26443.el.aspx
Κήρυγμα π. Θεοδώρου Ζήση – Κυριακή της Τυρινής – mp3
Ὁ Εὐλόγιος καί ὁ ἀνάπηρος
Η ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΚΑΙ Η ΔΙΟΡΑΣΗ ΤΟΥ Μ. ΑΝΤΩΝΙΟΥ
ἀπό τό βιβλίο «ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΙ»ΤΟΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ
Ὁ μακάριος Εὐλόγιος, κεντρισμένος ἀπό τόν θεῖο ἔρωτα, ἐγκατέλειψε τούς κοσμικούς θορύβους, τίς δόξες, τήν μόρφωση, τά πλούτη καί ἀκολούθησε τόν ἑξῆς δρόμο γιά τήν σωτηρία του:Βρῆκε στήν ἀγορά τῆς πόλεως ἕναν ἀνάπηρο χωρίς χέρια καί πόδια. Ἀφοῦ συλλογίσθηκε τήν δυστυχία του, προσευχήθηκε καί ἔδωσε ὑπόσχεση στόν Θεό:Κύριε, στό ὄνομά Σου, παίρνω αὐτόν τόν σακάτη καί τόν περιποιοῦμαι μέχρι θανάτου, γιά νά σωθῶ μ’ αὐτή τήν προσφορά. Χάρισέ μου ὑπομονή νά τόν ὑπηρετῶ.Τόν πλησίασε ἔπειτα καί τοῦ εἶπε:- Θέλεις νά σέ πάρω στό κελλί μου καί νά σέ ὑπηρετῶ; Συνέχεια →