Διαβάστε το φύλλον της 1.6.12 του «Ορθοδόξου Τύπου»

 

Ἰδιαιτέρως σημαίνοντα ἄρθρα ἀπαρτίζουν τό φύλλον τῆς 1ης Ἰουνίου. Ἐκ τῶν ἐξεχόντων διακρίνονται τά ἑξῆς:

◇ Δὲν εἶμαι μασῶνος! Ἀσυμβίβαστος ἡ ἰδιότης τοῦ μασώνου μὲ τὴν Ὀρθοδοξίαν. Ἐπισημαίνει εἰς ἐπιστολήν του πρὸς τὸν «Ο.Τ.» ὁ Σεβ.. Μητροπολίτης Κερκύρας.

◇ Ἀπὸ τὸ 1453 εἰς τὸ 2012: Τότε τὸ Βυζάντιον προσέφευγεν εἰς τὴν παπικὴν δύσιν, σήμερον, εἰς τὴν προτεσταντικὴν δύσιν. Ἰδία ἀποσύνθεσις, ἰδία διάλυσις, ἰδία ἐξασθένησις τοῦ στρατοῦ.

◇ Αἱρετικαὶ αἱ θέσεις Ὀρθοδόξων περὶ διηρημένης Ἐκκλησίας μετὰ τῶν παπικῶν. Ἐπισημαίνει ὁ Σεβ. Γόρτυνος  κ. Ἰερεμίας.

◇ Τὰ θολὰ οἰκουμενιστικὰ ρεύματα καὶ τὰ κρυστάλλινα νερὰ τῆς θεολογίας τῶν συγχρόνων ἁγίων. Τοῦ κ. Ἰωάννου Τάτση.

◇ Ἀπάντησις εἰς τούς πολεμίους τοῦ «Ο.Τ.» διά τήν ἀντιοικουμενιστικήν γραμμήν του.

◇ Ἀνακριβεῖς πληροφορίαι διά τόν Σεβ. Ράσκας καί Πριζρένης κ. Ἀρ­τέμιον. Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου π. Θεο­δώρου Ζήση.

◇ Σεβ. Ναυπάκτου: «Ἐπηρεασμένη ἀπό τήν θεωρίαν τῶν Σλαβοφίλων ἡ μεταπατερική θεολογία».

◇ Τό Ἐκκλησιαστικόν, νομικόν καί συνταγματικόν καθεστώς διά τό ἄβατον τοῦ Ἁγίου Ὄρους.

◇ «Ἀντισυνταγματικαί ὅλαι αἱ ἀλλαγαί εἰς τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν» ἐπισημαίνει ὁ ἐπίτιμος ἀντιπρόεδρος τοῦ ΣτΕ κ. Ἀναστάσιος Μαρίνος.

◇ Οἱ πολιτικοὶ μᾶς ἐλησμόνησαν, εὐτυχῶς ὑπάρχει ἡ Ἐκκλησία.

Ἐπίσης βιβλιοκρισίαι, γεγονότα, σχόλια καί ἄλλα ἐνημερωτικοῦ περιεχομένου θέματα συμπληρώνουν τήν ὕλην τῆς ἐφημερίδος.

Πηγή: aktines.blogspot.com

Διαβάστε το φύλλο από την ιστοσελίδα του Ορθοδόξου Τύπου, κάνοντας κλικ εδώ: Φύλλο 1929.

Το φύλλο μπορείτε να το κατεβάσετε και από εδώ: 1928, ή από το παρακάτω παράθυρο.

Για εμφάνιση σε πλήρη οθόνη, κάντε κλικ εδώ: +

View this document on Scribd

Κυκλοφορεῖ τὸ φύλλον τῆς 13.4.12 τοῦ «Ὀρθοδόξου Τύπου»

Μερικὰ ἀπὸ τὰ περιεχόμενά του:
◇ Βαρύταται κατηγορίαι ἐπὶ αἱρέσει ἐναντίον τοῦ φιλοπαπικοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Περγάμου. Εἰς μήνυσιν κατετέθησαν εἰς τὴν Ἱ. Σύνοδον ὑπὸ Ὀρθοδόξων σωματείων καὶ πιστῶν.
◇ Βλασφημία διὰ τοὺς μετὰ τὸ σχίσμα ἀντιαιρετικοὺς ἀντιπαπικοὺς Ἁγίους νὰ τιμᾶται ὁ παπισμὸς ὡς κανονικὴ Ἐκκλησία. Γράφει ὁ π. Ἀναστάσιος Γκοτσόπουλος, Ἐφημέριος ῾Ιεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Νικολάου Πατρῶν.
◇ Σεβ. Μητροπολίτης Γόρτυνος: Νά λέμε μίαν φοράν τήν ἡμέραν τό Σύμβολον τῆς Πίστεως.
◇ Ἡ Ἀνάστασις τοῦ Κυρίου. Τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιμ. π. Μάρκου Μανώλη.
◇ Αἱ αὐθαιρεσίαι τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου εἰς ζητήματα πίστεως καί ἡ ἀφωνία τοῦ Ἁγίου Ὄρους.
◇ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν κ. Ἱερώνυμος: «Γίνετε ἄν¬θρω¬ποι τῆς Ἀναστάσεως καί μή φοβεῖσθε».
◇ Πατερική ἢ Πατρομάχος ἡ «μεταπατερική θεολογία». Τοῦ κ. Ἰωάννου Τάτση.
◇ Ὀρθόδοξον τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν εἰς τήν Μολδαβίαν.
◇ Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Περιστερίου ἐκπρόσωπος τῆς Ἐκκλησίας εἰς τούς Θεολογικούς Διαλόγους μετά τῶν ἑτεροδόξων.
◇ Πάσχα τό τερπνόν. Τοῦ κ. Λάμπρου Σκόντζου.
◇ Νέος Ἡγούμενος εἰς τήν Ἱεράν Μονήν τοῦ Ὁσίου Δαυΐδ Εὐβοίας.
Γεγονότα καί Σχόλια. Βιβλιοκρισίαι καὶ ἄλλη ἐνδιαφέρουσα ὕλη συμπληρώνουν τὸ φύλλον.

Πηγή: http://www.impantokratoros.gr/05420153.el.aspx

Διαβάστε το φύλλο από την ιστοσελίδα του Ορθοδόξου Τύπου, κάνοντας κλικ εδώ: Φύλλο 1923.

Στη σελίδα του  Οροδόξου Τύπου, διατηρούνται μόνο 21 φύλλα αναρτημένα.

Μετά από 21 εβδομάδες θα μπορείτε να το διαβάσετε, ή να το κατεβάσετε από εδώ: 1923.

ή από το παρακάτω παράθυρο, εφόσον έχετε λογαριασμό στο Scribd.

Για εμφάνιση σε πλήρη οθόνη, κάντε κλικ εδώ + 

View this document on Scribd

Ιωάννης Τάτσης, Ατυχής οικουμενιστική αναφορά του Πατριάρχη Βαρθολομαίου στον άγιο Αρσένιο τον Καππαδόκη

Είναι ίδιον των Οικουμενιστών να παρερμηνεύουν πράξεις και διδασκαλίες των αγίων προκειμένου να στηρίξουν τις δικές τους οικουμενιστικές πράξεις. Έτσι στις ομιλίες ή τα κείμενά τους παρουσιάζουν ως υποστηρικτές των διαλόγων με τους ετεροδόξους ή τους αλλοθρήσκους ακόμη και τους Πατέρες που αγωνίστηκαν με κάθε τρόπο εναντίον των αιρέσεων και της πλάνης των ψευτοθρησκειών.

Σε συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα «Φιλελεύθερος» (13/11/2011) ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος και απαντώντας στο ερώτημα «Ποιά πρέπει να είναι η ποιμαντική της Ορθόδοξης Εκκλησίας απέναντι στους ετεροδόξους και στους αλλοθρήσκους;»απάντησε: «Κατανόησις, διάλογος, αλληλογνωριμία, αγάπη! Αν δεν είμεθα όλοι αδελφοί εν Χριστώ ακόμη, είμεθα όμως αδελφοί κατά την αδαμιαίαν φύσιν μας και τούτο υποχρεούμεθα να το ενθυμούμεθα. Η έλλειψις της κοινής πίστεως δεν αίρει την υποχρέωσιν της αγάπης… 

Τουναντίον μάλιστα. Η αποστολική παραγγελία «παρακαλώ υμάς κυρώσαι εις αυτόν αγάπην» (Β Κορ. 2: 8) ισχύει όχι μόνον δια τους οικείους της πίστεως αλλά δια πάντα άνθρωπον. Άλλωστε, η Εκκλησία είναι μία κρήνη. Η κρήνη ποτίζει αδιακρίτως τους προσερχομένους χωρίς να ερωτά ούτε την θρησκείαν των ούτε την εθνικότητά των. Ο Άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης εδέχετο αδιακρίτως Χριστιανούς και Μουσουλμάνους ασθενείς, τους ηυλόγει, προσηύχετο υπέρ αυτών και τους εθεράπευε. Πολλαί γυναίκες μουσουλμανίδες ετεκνοποίησαν δια των ευχών του. Ούτω τον εσέβοντο Ρωμηοί και Τούρκοι και εδοξάζετο δια της αγάπης του το όνομα του Θεού. Περαιτέρω: Εάν δεν διαλεχθώμεν μαζί των, πως θα τους γνωρίσωμεν; Πως θα μας γνωρίσουν; Πως θα ακούσουν λόγον περί της εν ημίν ελπίδος; Με την διανομήν προπαγανδιστικών φέϊγ-βολάν ούτε ο Χριστός φανερούται, ούτε το ευαγγέλιον της αληθείας αποκαλύπτεται. Χρειάζεται ανθρωπίνη σχέσις και επικοινωνία!».

Δύσκολα μπορεί κανείς να παρακολουθήσει την λογική του Πατριάρχη Βαρθολομαίου στην παραπάνω αναφορά του στον άγιο Αρσένιο. Η θεραπεία ασθενών μουσουλμάνων από τον άγιο Αρσένιο τι δείχνει; Ότι οι μουσουλμάνες γυναίκες αναγνώριζαν την αγιότητα και τη «δύναμη» του αγίου ή ότι ο άγιος αποδέχονταν την πίστη των μουσουλμάνων; Προφανώς το πρώτο. Και ενώ ο άγιος Αρσένιος πολλές φορές έκανε θαύματα σε μουσουλμάνους, ουδέποτε όμως ανέπτυξε μετ΄ αυτών θεολογικούς διαλόγους ή αναζήτησε κοινές θέσεις χριστιανισμού και μουσουλμανισμού απέναντι στα προβλήματα της φτώχειας ή της ειρήνης στον κόσμο.

Για να μάθουν δε οι Οικουμενιστές την απόσταση που χωρίζει εκείνους από τον άγιο Αρσένιο και όλους τους αγίους Πατέρες, υπενθυμίζουμε ότι: Τόσο ο άγιος Αρσένιος όσο και αργότερα ο Γέροντας Παΐσιος, ο μεν στα Φάρασα ο δε στην Κόνιτσα κατέβαλαν κοπιώδεις προσπάθειες για την εκδίωξη των εκεί κατοικούντων Προτεσταντών και Ευαγγελικών που προσηλύτιζαν Ορθοδόξους στην δική τους ομολογία. Όχι μόνο δεν συμπροσευχήθηκαν με τους ετεροδόξους αλλά εργάστηκαν με κάθε τρόπο προκειμένου να προφυλάξουν τους Ορθοδόξους πιστούς από την κακή επιρροή της κακοδοξίας των ετεροδόξων. Σκοπός τους ήταν πάντοτε να οδηγήσουν στην μόνη αληθινή ορθόδοξη Πίστη στο Χριστό όλους τους ετεροδόξους και αλλοθρήσκους που ζούσαν στην περιοχή τους.

Είναι δε ξεκάθαρο για όσους μελετούν προσεκτικά τους λόγους και τον βίο του Γέροντος Παϊσίου ότι εκείνος υπήρξε αυστηρότατος κριτής των οικουμενιστικών δράσεων των Πατριαρχών και δεν δίστασε να αποστείλει προς τον Αρχιμανδρίτη Χαράλαμπο Βασιλόπουλο εκτενή επιστολή στην οποία ήλεγχε τον οικουμενιστικό βηματισμό του πατριάρχη Αθηναγόρα*. Τόνιζε στην Επιστολή εκείνη ο Γέροντας Παΐσιος: «Μετά λύπης μου, από όσους φιλενωτικούς έχω γνωρίσει, δεν είδα να έχουν ούτε ψύχα πνευματική ούτε φλοιό. Ξέρουν όμως να ομιλούν για αγάπη και ενότητα, ενώ οι ίδιοι δεν είναι ενωμένοι με τον Θεόν, διότι δεν Τον έχουν αγαπήσει».

Ας φροντίσουν λοιπόν πρώτα οι Οικουμενιστές να αγαπήσουν το Θεό, να εγκαταλείψουν τις συμπροσευχές και τους άνευ προϋποθέσεων διαλόγους και μετά ας μελετήσουν με περισσότερη προσοχή το βίου του αγίου Αρσενίου και όλων των αγίων Πατέρων. Κάθε προσπάθεια να συνταιριάσουν την πατερική ζωή στα δικά τους αμαρτωλά μέτρα και οικουμενιστικά σταθμά αν δεν αγγίζει τα όρια της βλασφημίας είναι τουλάχιστον ατυχής.

_________________

*Η Επιστολή δημοσιεύεται στο βιβλίο του Νικολάου Ζουρνατζόγλου «Κείμενα – Επιστολές Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου, 1924-1994». Η Επιστολή αυτή γράφτηκε το 1969 και εστάλη στον «Ορθόδοξο Τύπο» για δημοσίευση. Δυστυχώς δεν δημοσιεύτηκε τότε, πιθανότατα λόγω της ανωνυμίας της.

Πηγή: http://thriskeftika.blogspot.com/2011/11/blog-post_9166.html#more

Η επιστολή του Γέροντα:

View this document on Scribd

Ασίζη και Βόλος: παράλληλα οικουμενιστικά πανηγύρια

 

Ταυτόχρονη φανέρωση του φαναριώτικου οικουμενισμού σε θεωρητικό και πρακτικό επίπεδο έγινε τις τελευταίες μέρες του Οκτωβρίου. Την ώρα που ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος συμπροσευχόταν στην Ασίζη με τον Πάπα, κάθε είδους Προτεστάντες, Μονοφυσίτες και αλλοθρήσκους, στον Βόλο βραβευόταν ένας από τους σημαντικότερους πρωτεργάτες του φαναριώτικου οικουμενισμού, ο Μητροπολίτης Περγάμου Ιωάννης (Ζηζιούλας). Ο Μητροπολίτης Περγάμου είναι πρόεδρος των σημαντικότερων επιτροπών ποικιλώνυμων διαλόγων που διεξάγει το Οικουμενικό Πατριαρχείο με τις «αδελφές εκκλησίες» των Ρωμαιοκαθολικών και Προτεσταντών, μάλλον ειπείν των αιρετικών Λατίνων και Προτεσταντών. Μαζεύτηκαν λοιπόν στη γνωστή πατρομάχο Ακαδημία του Βόλου όλοι οι γνωστοί νεωτεριστές και οικουμενιστές κληρικοί και θεολόγοι σε μια εκδήλωση βράβευσης του Μητροπολίτη Περγάμου…

Εκεί ο οικείος Μητροπολίτης, πρωτεργάτης της λειτουργικής «αναγέννησης» και κηπουρός του αμπελώνα της «μεταπατερικής θεολογίας» και ο άλλος Μητροπολίτης καθηγητής που με ευκολία διασπά την Αδιαίρετη Εκκλησία στα δύο και πάλι την ενώνει για να αποφύγει τον περαιτέρω συνοδικό έλεγχο των εκκλησιολογικών του απόψεων. Εκεί και ο εισηγητής του σύγχρονου θρησκειολογικού και σε κάθε περίπτωση μη κατηχητικού μαθήματος των Θρησκευτικών. Εκεί και οι θεσσαλονικείς καθηγητές που κατάφεραν εντός ολίγων ετών να μετατρέψουν τη Θεολογική Σχολή της συμπρωτεύουσας σε οικουμενιστικό αγρό.

Την ίδια στιγμή ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος, μυρίζοντας ακόμη λιβάνι αγιορείτικο, λίγες μόνο μέρες μετά την επίσκεψή του στον Άθωνα, έσπευδε να ανταποκριθεί στο κάλεσμα του Πάπα. Εκεί στην Ασίζη συμπροσευχήθηκε με παπικούς, προτεστάντες, μονοφυσίτες, εβραίους, βουδιστές και παντός είδους πιστούς και απίστους, σε ποιον θεό άραγε; Και έτσι ανέμιξε την ευωδία του αγιορείτικου λιβανιού με τους καπνούς των διαθρησκειακών τελετών τις οποίες παρακολουθούσε προσεκτικά.

Φανάρι – Βόλος – Ασίζη είναι δυστυχώς τόσο κοντά. Απέχουν όμως χιλιόμετρα από την ασκητική πατερική Ορθοδοξία!

Πηγή: http://thriskeftika.blogspot.com/2011/10/blog-post_5577.html

Λέμε ΟΧΙ στη μείωση των ωρών των Θρησκευτικών στο Λύκειο

Ιωάννης Τάτσης, Λέμε ΟΧΙ στη μείωση των ωρών των Θρησκευτικών στο Λύκειο

Λέμε ΟΧΙ στη μείωση των ωρών των Θρησκευτικών στο Λύκειο

του Ιωάννη Τάτση, Θεολόγου

Το Νέο Λύκειο τέθηκε σε εφαρμογή με την έναρξη του νέου σχολικού έτους. Οι προβλεπόμενες αλλαγές στα διδασκόμενα μαθήματα αφορούν προς το παρόν μόνο την Α΄ τάξη Λυκείου και θα ολοκληρωθούν εντός των δύο επόμενων ετών με την αποφοίτηση των μαθητών της φετινής Α΄ Λυκείου.

Το σχέδιο του Νέου Λυκείου που εφαρμόζει η κυβέρνηση προβλέπει ως γνωστόν μείωση των ωρών διδασκαλίας των Θρησκευτικών στη Β΄ τάξη από δύο (2) σε μία (1), αλλαγή που θα φανεί στην πράξη την επόμενη σχολική χρονιά, αν στο μεταξύ δεν ανατραπεί η σχετική πρόβλεψη με τις κατάλληλες παρεμβάσεις από πλευράς των Θεολόγων. Για δε την μεθεπόμενη χρονιά στην Γ΄ Λυκείου το μάθημα των Θρησκευτικών μετατρέπεται σε επιλογής από υποχρεωτικό που είναι σήμερα, μέσα σε ένα πλαίσιο που καθιστά μάλλον απίθανη την επιλογή του από ικανό αριθμό μαθητών ώστε να διδάσκεται, με αποτέλεσμα να μιλάμε για κατάργηση στην πράξη του μαθήματος στην τάξη αυτή…

Τα παραπάνω είναι λίγο πολύ γνωστά. Φήμες που έλεγαν ότι τελικά το Υπουργείο θα διατηρήσει δίωρο μάθημα Θρησκευτικών στη Β΄ τάξη διαψεύστηκαν.

Ατυχώς Ενώσεις Θεολόγων και καθηγητές Θεολογικών Σχολών τηρούν σιγήν ιχθύος για το θέμα. Ομοίως και η Ιεραρχία που μόλις πριν λίγες μέρες ολοκλήρωσε τις εργασίες της ούτε καν ασχολήθηκε με το ζήτημα αυτό. Οι Θεολόγοι των σχολείων διαφωνούν ριζικά με τις κυβερνητικές μεθοδεύσεις πλήρους υποβάθμισης του μαθήματός τους στο Λύκειο αλλά οι περισσότεροι μένουν παθητικοί παρατηρητές όσων συμβαίνουν.

Είναι άμεση η ανάγκη να εγκαταλείψουμε όλοι μας την στάση σιωπής και να απαιτήσουμε με κάθε τρόπο τη διατήρηση των ωρών διδασκαλίας του μαθήματος των Θρησκευτικών στο Λύκειο. Αν η κυβερνητική απόφαση για το Νέο Λύκειο εφαρμοστεί ως έχει, τα δύο επόμενα χρόνια, η θρησκευτική εκπαίδευση των εφήβων της Ελλάδος θα έχει υποστεί ανεπανόρθωτο πλήγμα.

Δεν πρέπει να επιτρέψουμε στην κυβέρνηση των οικονομικών περικοπών να προχωρήσει και σε πνευματικές περικοπές στον ευαίσθητο χώρο της παιδείας. Αν εκείνοι δεν το αντιλαμβάνονται, εμείς ως παιδαγωγοί οφείλουμε να τους υπενθυμίσουμε ότι η οικονομική κρίση έχει την αιτία της πρωτίστως στην πνευματική κρίση. Σημερινοί μαθητές και αυριανοί πολίτες χωρίς στοιχειώδη πνευματική μόρφωση μέσα από ένα ζωντανό μάθημα Θρησκευτικών δεν θα μπορέσουν όχι μόνο να ξεπεράσουν την ποικιλόμορφη κρίση αλλά ούτε να αντέξουν τις φοβερές συνέπειές της σε όλα τα επίπεδα της ζωής.

Πίεση στην κυβέρνηση για διατήρηση των ωρών διδασκαλίας των Θρησκευτικών στο Λύκειο, όπως τουλάχιστον είναι μέχρι σήμερα, και διάλογος με τα κόμματα της αντιπολίτευσης ώστε να εξασφαλιστεί σχετική δέσμευσή τους σε περίπτωση που συμμετέχουν στην επόμενη κυβέρνηση, είναι το λιγότερο που οφείλουν να πράξουν σε πολιτικό επίπεδο οι Ενώσεις Θεολόγων. Στον αγώνα για τη διάσωση των Θρησκευτικών στο Λύκειο οφείλουν να προεξάρχουν και όσοι Ιεράρχες διατηρούν ακόμη ζωντανή την αγωνία για τους νέους της πατρίδας μας.

Τέλος, όλοι οι συνάδελφοι Θεολόγοι οφείλουμε να εργαστούμε με κάθε τρόπο υπέρ του μαθήματός μας. Κι αν κάποιοι δεν συγκινούνται και τόσο πολύ από την πνευματική φτώχεια που φέρνει στους μαθητές μας η διαρκής υποβάθμιση των Θρησκευτικών, ας αναλογιστούν ότι η πλήρης εφαρμογή του Νέου Λυκείου ως έχει στην πράξη θα σημάνει σημαντική μείωση ωρών εργασίας, απώλεια οργανικών θέσεων Θεολόγων σε μικρά Λύκεια, αύξηση της δυσκολίας μετάθεσης προς μεγάλες πόλεις και παύση στους διορισμούς νέων Θεολόγων.

Πηγή:  http://thriskeftika.blogspot.com/2011/10/blog-post_6442.html

ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ: Ιωάννης Τάτσης, Οι πατρομάχοι είναι και πνευματομάχοι

…Στον Ε΄ Ηθικό Λόγο του ο άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος* αναφέρεται μεταξύ άλλων στους θεόπτες και θεοφόρους αγίους. Αυτοί «αφ’ εαυτών λαλούσι ουδέν», τίποτε δεν λέγουν δικό τους ούτε διδάσκουν με συλλογισμούς για πράγματα που δεν είδαν ή δεν έζησαν. Ο λόγος τους είναι λόγος του Αγίου Πνεύματος που κατοικεί εντός τους…Πρέπει να γνωρίζουμε, λέει ο άγιος Συμεών, ότι εάν αυτοί ομιλούν σύμφωνα με τους προηγούμενους αγίους πατέρες, τότε οπωσδήποτε ομιλούν κατά το ίδιο Πνεύμα. Όσοι δε απιστούν σε αυτούς ή τους διαβάλλουν αμαρτάνουν σε εκείνον που ομιλεί μέσω αυτών, δηλαδή στον Παράκλητο…

μέσω ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ: Ιωάννης Τάτσης, Οι πατρομάχοι είναι και πνευματομάχοι.

Η οικονομική κρίσις ως πνευματική ευκαιρία. Ιωάννης Τάτσης

 

πηγή: Ορθόδοξος Τύπος, 22/7/2011

Η οικονομική κρίσις ως πνευματική ευκαιρία

του Ιωάννη Τάτση, Θεολόγου

Οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στην καθημερινότητά μας, οι μειώσεις των αποδοχών και οι αυξήσεις των τιμών των προϊόντων αποτελούν μόνιμη επωδό των συζητήσεων που ακούγονται στους χώρους εργασίας και στα σπίτια συγγενών και φίλων. Ακόμη και μετά την κυριακάτικη Θεία Λειτουργία συχνά οι πιστοί εκτρέπονται στην ίδια αυτή συζήτηση αφήνοντας πίσω τους την δοξολογία του αναστάντος Χριστού και γκρινιάζοντας διαρκώς για τις μειώσεις που είχαν στο μισθό ή τη σύνταξή τους και τις δύσκολες μέρες που έρχονται.

Κι όμως. Η οικονομική κρίση και οι προερχόμενες από αυτήν αλλαγές στην καθημερινή μας ζωή μπορούν να λειτουργήσουν ως ευκαιρία πνευματικής ωρίμανσής μας με την καλλιέργεια συγκεκριμένων αρετών… Ας είμαστε ειλικρινείς. Η εκκοσμίκευση που έχει καταστρέψει την πνευματική μας ζωή, η αντικατάσταση της λιτής ζωής από μια καθημερινότητα με περιττές απολαύσεις και ευκολίες μας έχουν απομακρύνει επικίνδυνα από την ασκητική οδό των αγίων Πατέρων. Οι πιστοί ζούμε εν πολλοίς με τρόπο κοσμικό απολαμβάνοντας περιττά πράγματα και αγωνιζόμενοι για την απόκτηση υλικού πλούτου.Όσο πιο πολύ γκρινιάζουμε για τα δεινά που μας βρήκαν από την οικονομική κρίση τόσο πιο πολύ αποδεικνύουμε ότι χάσαμε την απλή, λιτή και ασκητική ζωή που ως χριστιανοί έπρεπε να ζούμε. Η στέρηση μέρους των υλικών μας αγαθών, λόγω της οικονομικής κρίσης είναι ευκαιρία για να απολαύσουμε έστω και άκοντες τα αγαθά της ασκητικής ζωής. Αν αποδεσμευτούμε από την επιθυμία των υλικών αγαθών, έστω και μερικώς, αφού εντός του κόσμου αδυνατούμε να αποκτήσουμε την πλήρη ακτημοσύνη, θα γευτούμε τον γλυκύ καρπό της ελευθερίας, της νηστείας, της εγκράτειας, της απέριττης ζωής.Η οικονομική κρίση όμως αληθινά έπληξε τους φτωχούς μετατρέποντας τους σε πάμπτωχους και κάποιους άλλους αδελφούς που μένουν άνεργοι. Εξ αυτών γεννάται επιτακτικότερη ανάγκη της καλλιέργειας της φιλανθρωπίας και ελεημοσύνης. Όσο υπάρχει κάποιος δίπλα μας που πεινά και εμείς έχουμε δύο πιάτα φαγητό οφείλουμε να του δίνουμε το ένα. Αν μάλιστα θέλουμε να μοιάσουμε στους ασκητές αγίους μας οφείλουμε να δώσουμε στον πλησίον μας ένα πιάτο φαγητό, ακόμη κι αν έχουμε μόνο αυτό, και εμείς να νηστεύσουμε, δοξάζοντας το Θεό για την ευκαιρία που μας έδωσε να κάνουμε μαζί και νηστεία και ελεημοσύνη.

Όσοι στην Ελλάδα συζητάμε για τις φοβερές επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στη ζωή μας μάλλον λησμονήσαμε τους συνανθρώπους μας που σε άλλα σημεία της υφηλίου πεθαίνουν από τις ασθένειες και την πείνα. Αν δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι ουσιαστικότερο ας στερηθούμε ένα μικρό μέρος της άνεσης μας στηρίζοντας τουλάχιστον χρηματικά τις προσπάθειες των ιεραποστόλων ή τις ανάγκες των φτωχών γειτόνων μας. Όσο η οικονομική κρίση βαθαίνει τόσο μεγαλύτερη είναι η ευκολία να κερδίσουμε ουράνιους θησαυρούς σκορπίζοντας τον φθαρτό επίγειο πλούτο μας στα χέρια όσων τον έχουν ανάγκη.

Πηγή: http://thriskeftika.blogspot.com/2011/07/blog-post_6216.html