π. Ευσέβιος Βίττης: Ο άνθρωπος αιχμάλωτος του ζεύγματος ηδονής – οδύνης.

Αποτέλεσμα της προσκολλήσεως του ανθρώπου στα αισθητά ήταν η εγκατάλειψή του από τον Θεό, που «έθετο σκότος τήν ἀποκρυφήν αὐτοῦ», χάθηκε δηλαδή από το οπτικό πεδίο της ψυχής του ανθρώπου μέσα στο σκοτεινό πέπλο του μυστηρίου. Ο άνθρωπος, βέβηλος τώρα, δεν είχε θέση στο χώρο του αγίου. Αγάπησε τα αισθητά και παραχηρήθηκε να ζει μ’ αυτά έχοντας πια ως κύριο ή μάλλον κυρίαρχο όργανο όχι το νου του, αλλά τις αισθήσεις, στις οποίες υποδουλώθηκε ο νους. Τα αισθητήρια του νου αμβλύνθηκαν ως προς τα νοητά και η προσπάθεια προσεγγίσεώς τους έγινε πια προβληματική για τον άνθρωπο.

Το πρώτο λοιπόν αποτέλεσμα της στάσεως αυτής του Πρωτοπλάστου ήταν η φυλάκισή του στα αισθητά, η απώλεια του πνευματικού του ορίζοντα, η αναγωγή στον οποίο θα αποτελούσε απ΄ εκεί και πέρα απραγματοποίητο πια όνειρο και με την πιο καλή διάθεση.
Ακριβώς δε αυτή η πρώτη κίνηση του ανθρώπου προς τα αισθητά ως απόλυτα υποκατάστατα του υπέρ τα νοητά και υπέρ πάσαν νόησιν Δημιουργού του ήταν η πρώτη παρά φύσιν ενέργειά του. Και η ενέργεια αυτή του ανθρώπου σήμαινε την εμφάνιση στην ψυχή του της παρά φύσιν, της αντίθετης προς τη φυσική του κατασκευή και δημιουργία, ηδονής και της σύστοιχής του ταυτόχρονα αντίρροπης όμως ως προς αυτήν, οδύνης.

Λέειο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής: Ο πρώτος άνθρωπος είχε ενεργούμενη μέσα του κατά την ίδια του πρώτη κίνηση προς τα αισθητά δια μέσου των αισθήσεών του την παρά φύσιν ηδονή. Φροντίζοντας στοργικά για τη σωτηρία μας ο Θεός φύτεψε δίπλα της σαν κάποια αντίρροπή της δύναμη την οδύνη. Με την οδύνη ριζώθηκε με πολλή σοφία στη σωματική φύση ο νόμος του θανάτου περιορίζοντας έτσι την παρά φύσιν έφεση και την όλη μανία επιθυμία του νου στην κίνησή της προς τα αισθητά. […]  ttp://paterikakeimena.blogspot.com/2010/12/blog-post_9708.html

Γ. Ευσεβίου Βίττη: Θερμὴ ἱκεσία. Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς Οὐρανοῖς

Του μακαριστού Γέροντος Ευσεβίου Βίττη

Θερμὴ ἱκεσία.

Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς Οὐρανοῖς 

Τὶ μεγάλη τιμὴ γιὰ μένα τὸ πλάσμα Σου, νὰ Σὲ ὀνομάζω Πατέρα! Πόσον πλοῦτον δὲν κρύβει αὐτὴ ἡ λέξη: Πατέρας!

Κρύβει τὴν ἀπέραντη στοργή, ποὺ εἶναι ἀπερινόητη καὶ ἀπεριχώριτη στὸ  μικρὸ καὶ περιωρισμένο μου μυαλό. Μιὰ ἀμυδρὴ καὶ μόλις διακρινόμενη εἰκόνα αὐτῆς τῆς στοργῆς μοῦ φανερώνει ἡ στοργὴ τοῦ ἀγαπημένου μου γήινου πατέρα μου. Ἐσύ, γιὰ νὰ νιώσουμε αὐτὴ τὴ στοργή Σου τὴν ἀκατανόητη, τὴν φύτεψες στὴν καρδιὰ τοῦ φυσικοῦ μου πατέρα. Καὶ ἔτσι μπορῶ, ὄχι βέβαια νὰ καταλάβω, ἀλλὰ νὰ διαισθανθῶ κάπως τὶ σημαίνει γιὰ μένα ἡ δική Σου στοργὴ ὡς οὐράνιου Πατέρα μου.
Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς Οὐρανοῖς
Ὅμως ἐγώ, ἐπουράνιε Πατέρα, δὲν ξέρω τὶ θὰ πῆ πατέρας. Μοῦ εἶπαν, ὅτι ὁ πατέρας μου πέθανε προτοῦ κὰν γεννηθῶ. Πατέρα μου Οὐράνιε. Πόσο πονοῦσε ἡ καρδιά μου, ὅταν ἥμουν παιδάκι!  Ἔβλεπα τὰ ἄλλα παιδιὰ νὰ ἀγκαλιάζουν τὸν πατέρα τους, νὰ τὸν φιλοῦν καὶ νὰ φιλιοῦνται, νὰ τὰ κρατάη ἀπὸ τὸ χέρι στοργικά, νὰ τοὺς δείχνη τὴν προστασία του καὶ τόσα ἄλλα αἰσθήματα καὶ τόσες ἄλλες ἐκδηλώσεις καὶ πράξεις, δείγματα στοργῆς καὶ μέριμνας γονικῆς. Πόσο λαχταροῦσα καὶ ἐγὼ νὰ εἶχα ἕναν πατέρα! Πόσο ἔνιωθα φτωχὸς καὶ στερημένος! Πόσο ἔκλαιγε ἡ καρδιά μου! Πόσο βασάνιζα τὴ φαντασία μου γιὰ νὰ ζωγραφίσω τουλάχιστον μέσα μου μιὰ κάποια εἰκόνα τοῦ πατέρα μου, ποὺ ἔφυγε προτοῦ νὰ τὸν ἰδῶ!  Ὅμως τώρα πιά, ὅταν κατάλαβα τὸν ἑαυτό μου καὶ κάποια πράγματα, καὶ ἔμαθα γιὰ πρώτη φορὰ πὼς ἔχω Ἐσένα Πατέρα, πόσο γοητεύθηκα, πόσο χάρηκα καὶ πόσο νιώθω τώρα πλούσιος(α), ἀσφαλισμένος(η), μακάριος(α) ἀληθινά, γιατὶ ἀπόκτησα κι ἐγὼ Πατέρα. Ναί, Πατέρας μου εἶσαι Ἐσύ, ὁ Πλάστης καὶ Δημιουργός μου! Σὲ εὐχαριστῶ Πατέρα μου ἐπουράνιε! Σὲ εὐχαριστῶ ὁλόψυχα!  …….. Διαβάστε περισσότερα μέσω http://www.impantokratoros.gr/eusebios-vitths-pater-hmon.el.aspx

Χριστουγεννιάτικη επιστολή Γέροντος Ευσεβίου Βίττη

ΙΕΡΟΝ ΚΕΛΛΙΟΝ ΟΣΙΩΝ
ΣΑΒΒΑ ΤΟΥ ΗΓΙΑΣΜΕΝΟΥ
ΜΑΤΡΩΝΗΣ ΤΗΣ ΕΝ ΚΩΝΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΙ ΚΑΙ
ΤΩΝ ΔΙΑ ΤΗΣ ΕΥΧΗΣ ΑΓΙΑΣΘΕΝΤΩΝ
ΑΥΤΑΔΕΛΦΩΝ ΝΕΑΝΙΩΝ ΜΑΞΙΜΟΥ ΚΑΙ ΔΟΜΕΤΙΟΥ
ΕΝ ΚΡΥΟΝΕΡΙΩ ΦΑΙΑΣ ΠΕΤΡΑΣ ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟΥ
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2003

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοὶ ἐν Κυρίῳ,

Μᾶς ἔρχονται καὶ πάλι τὰ ἅγια Χριστούγεννα. Καὶ ὅλοι οἱ πιστοὶ θὰ ψάλουμε καὶ πάλι μὲ εὐλάβεια καὶ χαρὰ ἱεροὺς ὕμνους γιὰ τὸν ἐρχομὸ τοῦ Κυρίου μας ὡς ἀνθρώπου στὴ γῆ μας. Γιατὶ ὅμως; Τὸ ξέρουμε βέβαια σὲ κάποιο βαθμό καὶ αὐτὸ μᾶς τὸ θυμίζει κάθε φορὰ ἡ Ἐκκλησία μας. Αὐτὸ δὲ πρέπει νὰ συνειδητοποιοῦμε ὅλο καὶ περισσότερο.  Γιατὶ λοιπὸν ἦρθε ὁ Κύριος ὡς ἄνθρωπος γιὰ μᾶς στὴ γῆ; Μᾶς βοηθοῦν οἱ ἀπαντήσεις, ποὺ μᾶς δίνονται μὲ τὴν ἱερὰ ὑμνωδία τῆς περιόδου αὐτῆς. Κάποιες ἀπὸ αὐτὲς εἶναι καὶ ὅσες ἀκολουθοῦν. Αὐτὲς σᾶς καταθέτω ὡς πνευματικὸν καὶ ἀγαπητικὸν χαιρετισμό, ἀδελφοί μου ἀγαπητοί, μὲ τὴν παράκληση νὰ θελήσετε νὰ τὸν δεχθῆτε ὡς δεῖγμα πνευματικῆς κοινωνίας ζητώντας τὶς προσευχές Σας, γιὰ νὰ τὸν ἀντιληφθῶ καὶ ἐγὼ σωτηριωδῶς καλύτερα καὶ νὰ τὸν ζήσω βαθύτερα καὶ συνεπέστερα.  ……….     http://www.impantokratoros.gr/eysevios-bitths-xristougenna.el.aspx

π. Ευσέβιος Βίττης. Μετάνοια (mp3).

 
π. Ευσέβιος Βίττης. Μετάνοια.