ΣΑΤΑΝΙΣΜΟΣ: Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟΥ ΒΑΘΟΥΣ
ΣΑΤΑΝΙΣΜΟΣ:
Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟΥ ΒΑΘΟΥΣ
π. ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΥ
Το φαινόμενο του σατανισμού και των πρακτικών του ερμηνεύει η ψυχολογία τού βάθους με τα δικά της δεδομένα.
Κατά τον S. Freud, το απόκρυφο-ανατριχιαστικό αποτελεί έκφραση τραυματικών καταστάσεων που έχουν απωθηθεί και λησμονηθεί. Ο δαίμονας είναι αντανάκλαση της απωθημένης πλευράς της ψυχής που προβάλλεται ως το «αποξενωμένο δικό μας» (S. Freud, EineTeufelsneurose in 17. Jahr-hundert. S. Freud Studinausgabe, 7. Band, Parania und Perversion, Frankfurt, 1974, σ. 287).
μέσω ΣΑΤΑΝΙΣΜΟΣ: Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟΥ ΒΑΘΟΥΣ.
Π. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος: Ευσεβιστικές τάσεις (Ι.Μ. Παντοκράτορος)
ΕΥΣΕΒΙΣΤΙΚΕΣ ΤΑΣΕΙΣ
Π. ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΣ
ΔΡ. ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ ΔΡ. ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ
- α) Ο ευσεβισμός
- β) Ο μεθοδισμός ως ευσεβιστική κίνηση
- γ) Διάφορες ευσεβιστικές και μεθοδιστικές κοινότητες
- 1) Εκκλησία του Θεού / Anderson
- 2) Εκκλησία του Ναζωραίου
- 3) Χριστιανοί
- 4. Ανώνυμοι Χριστιανοί
- 5. Άλλες ομάδες
Στόχος τους δέν εἶναι νά ἀδειάσουν οἱ ἐκκλησίες, ἀλλά νά γεμίσουν μέ ἀνθρώπους πού θά ἔχουν ἀλλοιωμένο φρόνημα!
Παραλλήλως διοχετεύονται μέσῳ τῆς διαφημίσεως τέτοια πρότυπα πού τείνουν νά μεταβάλουν τόν ἄνθρωπο σέ ἕνα ὄν τοῦ ὁποίου «ἡ ζωή καί ἡ κίνησις θά περιορίζεται, ὅπως ἐλέχθη, μεταξύ δύο συσκευῶν· τῆς τηλεοράσεως καί τοῦ ψυγείου. Κατ’ αὐτόν τόν τρόπον ἐλέγχεται καί κατευθύνεται ὅλος ὁ κόσμος»! («Χριστ. Σπίθα» φ. 543, Ἰούλιος 1977)
Δυό κείμενα γιά τή Νέα Ἐποχή
Τίς τελευταῖες δεκαετίες πολύς λόγος γίνεται γιά τή «Νέα Ἐποχή». Χρησιμοποιεῖται ὁ ὅρος αὐτός σέ ποικίλους χώρους : Στήν οἰκονομία, στήν πολιτική, στή διαφήμιση προϊόντων, στήν καθημερινότητα. Κάποιοι φρόντισαν γιά τή διάδοση τοῦ ὅρου αὐτοῦ πού χρησιμοποιεῖται τίς πιό πολλές φορές ἀνεπίγνωστα, χωρίς δηλαδή γνώση τοῦ ἀποκρυφιστικοῦ περιεχομένου του. Πολλοί ἐπίσης χριστιανοί τόν χρησιμοποιοῦν στίς συζητήσεις τους σάν συνώνυμο τοῦ ἀποκρυφισμοῦ, τῶν ποικίλων αἱρέσεων πού κατακλύζουν τήν κοινωνία, καί τῆς ἀποστασίας τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τόν Τριαδικό Θεό. Ποιό ὅμως εἶναι τό ἀληθινό νόημα αὐτῶν τῶν λέξεων. Τί σημαίνει ἀ κ ρ ι β ῶ ς ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ;
Τά δύο κείμενα πού ἀκολουθοῦν καί προέρχονται ἀπό ἀνθρώπους πού γνωρίζουν καλά τά πράγματα εἶναι ἄκρως διαφωτιστικά.
I) Τό πρῶτο προέρχεται ἀπό ὁμιλία τοῦ μακαριστοῦ πατρός Ἀντωνίου Ἀλεβιζοπούλου, γραμματέως τότε τῆε Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς κατά τῶν αἱρέσεων, ὁμολογητοῦ τῆς ὀρθοδόξου πίστεως, τήν ὁποία διοργάνωσε ἡ ἐφημερίδα «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ» στήν αἴθουσα τῆς ΕΣΗΕΑ στίς 13 Ἰουνίου 1991 καί εἶναι δημοσιευμένη στή «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ» (20 – 6 – 91).
II) Τό δεύτερο κείμενο ἀνήκει στόν Ὁσιολογιώτατο μοναχό πατέρα Ἀρσένιο Βλιαγκόφτη, δόκτορα Θεολογίας, εἰδικευμένο σέ θέματα αἱρέσεων καί παραθρησκείας καί περιλαμβάνεται σέ εἰδικό τετρασέλιδο ἐκδεδομένο ἀπό τό περιοδικό «ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ» σέ πολλά ἀντίτυπα πρός ἐνημέρωση τῶν πιστῶν.
Ἡ εὐχαριστιακή σύναξη. Π. Ἀντώνιος Ἀλεβιζόπουλος
Ἡ Ὀρθοδοξία μας
π. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος: Η Αγάπη
του π. Αντωνίου Αλεβιζοπούλου (†)
Η αγάπη είναι ανώτερη από κάθε άλλο χάρισμα ή πνευματική εμπειρία. Γι’ αυτό και οι χριστιανοί προτρέπονται να επιθυμούν αυτό το χάρισμα περισσότερο από κάθε άλλο:
«Ζηλούτε δε τα χαρίσματα τα κρείτονα, και έτι καθ’ υπερβολήν οδόν υμίν δείκνυμι … Εάν ταις γλώσσαις των ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων, αγάπην δε μη έχω, γέγονα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον, και εάν έχω προφητείαν και ειδώ τα μυστήρια πάντα και πάσαν την γνώσιν, και εάν έχω πάσαν την πίστιν, ώστε όρη μεθιστάνειν, αγάπην δε μη έχω, ουδέν είμι … η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει … νυνί δε μένει πίστις, ελπίς, αγάπη, τα τρία ταύτα μείζων δε τούτων η αγάπη» (Α’ Κορ. ιβ’ 31, ιγ’ 1-13).
Ολόκληρος ο αγώνας του ανθρώπου νοηματοδοτείται όταν αποβλέπει στην επιστροφή του ανθρώπου, στην κοινωνία μετά του Θεού και μετά του πλησίον στη βίωση της μιας ανθρώπινης φύσης. Η κοινωνία αυτή είναι κοινωνία »εν όλη τη καρδία» και »εν όλη τη ψυχή» και »εν όλη τη διανοία» μετά του Ακτίστου Θεού και εμπειρία τού ότι ο πλησίον δεν αποτελεί κάτι ξένο προς τη δική μας φύση· γι’ αυτό και ο Κύριος υπογραμμίζει: «αγαπήσεις τον πλησίον σου ως σεαυτον» (Ματθ. κβ’ 35-40).
Αυτή η επιστροφή του ανθρώπου από το «παρά φύση» στο «κατά φύση» δεν μπορούσε να συντελεσθεί μετά την πτώση με ανθρώπινες προσπάθειες. Για να αγαπήσει κανείς τον Θεό έπρεπε να γεννηθεί «άνωθεν»…. Περισσότερα μέσω π. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος: Η Αγάπη.
Αριθμολογία. π. Αντωνίου Αλεβιζόπουλου.
ΑΡΙΘΜΟΛΟΓΙΑ
π.ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΥ
ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ: ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΜΟΣ – ΓΚΟΥΡΟΥΪΣΜΟΣ – ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ
ΑΘΗΝΑ 1997 (4η ΕΚΔΟΣΗ)
ΓΙΑ ΑΓΟΡΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΤΕ ΜΕ ΤΗΝ Π. Ε. Γ, τηλ. 210 6396665