Η σωστή αντιμετώπιση των θλίψεων

Πνευματικές εμπειρικές συμβουλές γύρω από τους πειρασμούς και τις θλίψεις

 Του Αγίου Ισαάκ του Σύρου

*Όπως πλησιάζουν τα βλέφαρα το ένα το άλλο, έτσι και οι πειρασμοί είναι κοντά στους ανθρώ­πους. Και αυτό το οικονόμησε ο Θεός να είναι έ­τσι, με σοφία, για να έχουμε ωφέλεια. για να κρού­εις δηλ. επίμονα, εξαιτίας των θλίψεων, τη θύρα του ελέους του Θεού και για να μπει μέσα στο νου σου, με το φόβο των θλιβερών πραγμάτων, ο σπό­ρος της μνήμης του Θεού, ώστε να πας κοντά του με τις δεήσεις, και να αγιασθεί η καρδιά σου με τη συνεχή ενθύμησή του. Και ενώ εσύ θα τον παρακα­λείς, αυτός θα σε ακούσει…

*Ο πορευόμενος στο δρόμο του Θεού πρέπει να τον ευχαριστεί για όλες τις θλίψεις που τον βρί­σκουν, και να κατηγορεί και να ατιμάζει τον αμελή εαυτό του, και να ξέρει ότι ο Κύριος, που τον αγα­πά και τον φροντίζει, δε θα του παραχωρούσε τα λυπηρά, για να ξυπνήσει το νου του, αν δεν έδειχνε κάποια αμέλεια. Ακόμη μπορεί να επέτρεψε ο Θεός κάποια θλίψη, διότι ο άνθρωπος έχει υπερηφανευθεί, οπότε ας το καταλάβει και ας μην ταραχθεί κι ας βρίσκει την αιτία στον εαυτό του, ώστε το κακό να μη γίνει διπλό, δηλ. να υποφέρει και να μη θέ­λει να θεραπευθεί. Στο Θεό που είναι η πηγή της δικαιοσύνης, δεν υπάρχει αδικία. Αυτό να μην περάσει από το νου μας.

*Μην αποφεύγεις τις θλίψεις, διότι βοηθούμε­νος απ’ αυτές μαθαίνεις καλά την αλήθεια και την αγάπη του Θεού. Και μη φοβηθείς τους πειρα­σμούς, διότι μέσα από αυτούς βρίσκεις θησαυρό. Να προσεύχεσαι να μην εισέλθεις στους ψυχικούς πειρασμούς όσο για τους σωματικούς, να ετοιμάζε­σαι να τους αντιμετωπίσεις με όλη τη δύναμή σου, γιατί χωρίς αυτούς δεν μπορείς να πλησιάσεις το Θεό. Μέσα σ’ αυτούς εμπεριέχεται η θεία ανάπαυ­ση. Όποιος αποφεύγει τους σωματικούς πειρασμούς, αποφεύγει την αρετή.

*Χωρίς πειρασμούς η πρόνοια του Θεού για τον άνθρωπο δε φανερώνεται, και είναι αδύνατο, χωρίς αυτούς, να αποκτήσεις παρρησία στο Θεό, και να μάθεις τη σοφία του αγίου Πνεύματος και, ακόμη, δε θα μπορέσει να στεριωθεί μέσα στην ψυχή σου ο θεϊκός πόθος. Προτού να έρθουν οι πειρασμοί, ο άνθρωπος προσεύχεται στο Θεό σαν ξένος. Από τότε όμως που θα εισέλθει σε πειρασμούς για την αγάπη του Θεού, και δεν αλλάξει γνώμη, έχει το Θεό, να πούμε, υποχρεωμένο απέναντί του, και ο Θεός τον λογαριάζει για γνήσιο φίλο του. Διότι πολέμησε και νίκησε τον εχθρό του, για να εκπληρώ­σει το θέλημα του Θεού.  ……..

Διαβάστε περισσότερα μέσω http://www.impantokratoros.gr/4EE4196D.el.aspx

ΑΓΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ «ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΕΙΣ ΤΗ ΓΕΝΕΣΗ» [ΕΝΟΤΗΤΑ 14η]

1) Κατά τό ἴδιο δέ ἔτος, ἐπειδή ἡ Σάρα εἶχε δεῖ ὅτι εἶναι στείρα, εἶπε στόν ᾽Αβραάμ: “᾽Ιδού ὁ Θεός μέ ἀπέκλεισε, γιά νά μή γεννήσω. Πήγαινε μέ τή θεραπαινίδα σου, μήπως καί βρῶ παρηγοριά ἀπό ἐκείνη”(Γεν 16, 2). ᾽Αφοῦ δέ ὁ ᾽Αβραάμ τήν παρότρυνε νά κάνη ὑπομονή καί δέν τήν ἔπεισε, γράφθηκε: “Ὑπάκουσε στά λόγια τῆς συζύγου του, ἡ ὁποία τοῦ ἔδωσε τήν ῎Αγαρ τήν Αἰγύπτια, τήν ὁποία τῆς εἶχε δώσει ὁ Φαραώ μέ ἄλλα (δῶρα) τήν ἡμέρα πού τήν πῆρε κοντά του ὡς σύζυγο”(Γεν 16, 2-3).

2) Ἀφοῦ δέ ἐκείνη (ἡ ῎Αγαρ) συνέλαβε, ἔδειξε περιφρόνησι στήν κυρία της, ἡ ὁποία ὑποτιμήθηκε στά μάτια τῆς ῎Αγαρ διότι πίστευσε ὅτι ὁ γόνος της θά εἰσέλθη καί θά κληρονομήση τή γῆ τῆς ἐπαγγελίας. Καί ὅταν μπόρεσε ἡ Σάρα, τήν ἅρπαξε καί τήν ἐπέπληξε τότε δηλ. πού θεώρησε ὅτι, ἄν καί αὐτή (ἡ ῎Αγαρ) ἦταν θεραπαίνιδα τῆς (Σάρας) πρίν δοθῆ στό σύζυγό της, σήμερα ἔγινε σύννυμφός της· περιφρονώντας, λοιπόν, ἡ ῎Αγαρ τή σύζυγο τοῦ ᾽Αβραάμ γιά νά μήν καταφρονήση καί τόν ᾽Αβραάμ, τοῦ εἶπε (ἡ Σάρα): “᾽Εγώ σέ πίεσα, ἐπειδή δέν σέ ἀντάλλαξα μέ τό βασιλιά, ἐσύ, ὅμως, σήμερα προτίμησες τή θεραπαίνιδα ἀπό ἐμένα”.      …………. μέσω ΑΓΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ «ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΕΙΣ ΤΗ ΓΕΝΕΣΗ» [ΕΝΟΤΗΤΑ 14η].

ΑΓΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ «ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΕΙΣ ΤΗ ΓΕΝΕΣΗ» ΕΝΟΤΗΤΑ 10η

Όμως, παρόλο που (ο Νώε) τους είχε γίνει υπόδειγμα και για την αθωότητά του, και τους προανήγγειλε εξαιτίας της δικαιοσύνης του τον κατακλυσμό κατά το εκατοστό έτος τους, δεν μετανόησαν. Τους είπε, “Από κάθε σάρκα (γένος) πρόκειται να έλθουν, για να διασώζωνται μαζί μου στην κιβωτό“, και (τον) περιεγέλασαν, “Πως θα έλθουν απ’ οπουδήποτε ζώα και πτηνά, τα οποία είναι πανταχού διεσπαρμένα;” Και τού είπε πάλι ο Κύριός του, “Εισέλθετε στην κιβωτό συ και όλος ο οίκος σου, διότι σε είδα δίκαιο σ’ αυτή τη γενεά˙ και απ’ τα καθαρά κτήνη πάρε μαζί σου επτά ζεύγη και απ’ τα ακάθαρτα δυο ζεύγη”.

Ονόμασε δε “καθαρά” τα ήμερα, και “ακάθαρτα” τα βλαβερά. Διότι (ο Θεός) πολλαπλασίασε ακόμη κι απ’ την αρχή τα καθαρά (ζώα). Και, ιδού, η θέα ελέγχει εκείνο πού ο λόγος δεν είχε ελέγξει. “Σε επτά ημέρες από σήμερα θα στείλω στη γη βροχή για σαράντα ημέρες και νύκτες και θα καταστρέψω ότι δημιούργησα”(Γεν 7, 4).

http://www.egolpion.com/efraim_genesis_10.el.aspx

ΑΓΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ «ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΕΙΣ ΤΗ ΓΕΝΕΣΗ» [ΕΝΟΤΗΤΑ Ε’]

Και μολονότι με τη δημιουργία Του και ευλογία είχε δημιουργηθή και ευλογηθή να κυριεύση τη γη και όλα όσα βρίσκονται σ’ αυτή, όμως (ο Θεός) τον έκανε να κατοική στον παράδεισο. Με τις ευλογίες Του ο Θεός έδειξε βέβαια την πρόγνωσί του. Και με τον τόπο, όπου τον τοποθέτησε, έδειξε την εύνοιά του.

Βέβαια, ας μη λένε ότι ο παράδεισος δεν δημιουργήθηκε χάριν (τού Αδάμ), διότι στον παράδεισο τον τοποθέτησε.

Και αντιστρόφως, ας μη λέγεται ότι ο Θεός αγνοούσε ότι (ο άνθρωπος) επρόκειτο να αμαρτήση, (διότι) για τη γη τον ευλόγησε˙ και τον ευλόγησε πριν την παράβασι της εντολής, ούτε τυχόν για να λέγεται ότι με την παράβασι τού ευλογημένου (ανθρώπου) εμποδίζονταν οι ευλογίες τού ευλογούντος (Θεού), και ότι (δήθεν) ο κόσμος θα επανερχόταν στο μηδέν εξαιτίας της αμαρτίας εκείνου, χάριν τού οποίου δημιουργήθηκαν όλα.

Δεν τον ευλόγησε, λοιπόν, σαν στον παράδεισο, επειδή ο τόπος αυτός και όσα βρίσκονταν σ’ αυτόν είχαν ευλογηθή· από πριν τον ευλόγησε σαν στη γη, ώστε με την ευλογία, με την οποία από πριν η ευμένειά Του έδινε, να συγχωρηθή η κατάρα της Γης, η οποία ήταν καταραμένη απ’ τη δικαιοσύνη. Μολονότι η ευλογία (τού Θεού) δόθηκε σαν υπόσχεσι, διότι ήταν εκπληρωτέα μετά την έξωσι (τού Αδάμ) απ’ τον παράδεισο, όμως η αγαθότητα (τού Θεού) προέβη στην εκπλήρωσι, επειδή έκανε (τον Αδάμ) που γεννήθηκε την ίδια μέρα να κατοική σε κήπο, και τον περιέβαλε με δόξα και τον έκανε να κυριαρχή πάνω σ’ όλα τα δέντρα τού παραδείσου.

Διαβάστε περισσότερα μέσω ΑΓΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ «ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΕΙΣ ΤΗ ΓΕΝΕΣΗ» [ΕΝΟΤΗΤΑ Ε’].